• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علی بن احمد خرقانی (مقاله‌دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





علی بن احمد خرقانی (۳۵۲ ـ ۴۲۵ هـ.ق) عارف و شاعر مشهور ایرانی در خرقان بود.
در تصوف به سلطان العارفین شیخ ابویزید بسطامی انتساب داشت.
او به خاطر فضایل و کراماتش شهرت دارد.
برخی آثارش شامل "اسرار السلوک" و "دیوان شعر" است.
او در سال ۴۲۵ (هجری قمری) در خرقان درگذشت.



ابوالحسن علی بن احمد جعفر خرقانی بسطامی از مردم خرقان (روستایی در نواحی بسطام از توابع سبزوار) بود و در سال ۳۵۲ (هجری قمری) در آن‌جا به دنیا آمد.
او از مشاهیر عارفان صوفی و از بزرگان شاعران، عابدان و زاهدان عصر خود به شمار آمده است.
فضایل و کرامات فراوانی را به وی نسبت داده‌اند.
گویند روزی سلطان محمود غزنوی برای دیدن او به حضورش رسید، وی سلطان را موعظه کرد و هدایای او را نپذیرفت.



ابوالحسن در طریقت از شاگردان شیخ ابوالعباس آملی قصاب بود
[۲۰] تفضلی، آذر و مهین فضائلی جوان، فرهنگ بزرگان، ص۳۴۶.
و در تصوف به سلطان العارفین شیخ ابویزید بسطامی انتساب داشت.
[۲۱] جامی، عبدالرحمان، نفحات الانس، ص۳۰۳.




بسطامی از شاگردانش اطلاعی در دست نیست.



خرقانی کتاب‌های زیر را تألیف کرده است:
• اسرار السلوک در تصوف؛
• بشارت‌نامه؛
• فواتح الجمال؛
• دیوان شعر.



علی در دهم ماه محرم سال ۴۲۵ (هجری قمری) در خرقان درگذشت
[۳۰] تفضلی، آذر و مهین فضائلی جوان، فرهنگ بزرگان، ص۳۴۶.
و در اطراف آن‌جا به خاک سپرده شد.
(دیگر منابع:
[۳۳] جامی، عبدالرحمان، نفحات الانس، ص۳۰۳.
[۳۴] ابن ابی شیبه، عبدالله بن محمد، الأدب، ج۲، ص۱۲۴.
[۳۵] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۱، ص۳۵۳.
)




۱. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۲، ص۳۶۰.    
۲. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۳۹.    
۳. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۱۶۲.    
۴. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۸۷.    
۵. قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۱، ص۵۱.    
۶. ابن اثیر، علی بن محمد، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۴۳۴.    
۷. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۲، ص۱۲۴.    
۸. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۳۹.    
۹. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۸۷.    
۱۰. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۸۷.    
۱۱. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۲، ص۱۲۴.    
۱۲. قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۱، ص۵۰.    
۱۳. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۲، ص۳۶۰.    
۱۴. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۲، ص۱۲۴.    
۱۵. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۳۹.    
۱۶. ابن اثیر، علی بن محمد، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۴۳۴.    
۱۷. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۱۶۲.    
۱۸. قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۱، ص۵۰.    
۱۹. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۱۶۲.    
۲۰. تفضلی، آذر و مهین فضائلی جوان، فرهنگ بزرگان، ص۳۴۶.
۲۱. جامی، عبدالرحمان، نفحات الانس، ص۳۰۳.
۲۲. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۸۷.    
۲۳. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۸۷.    
۲۴. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۲، ص۱۲۴.    
۲۵. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۳۹.    
۲۶. ابن اثیر، علی بن محمد، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۴۳۴.    
۲۷. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۴، ص۳۷۱.    
۲۸. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۲، ص۳۶۰.    
۲۹. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۸۷.    
۳۰. تفضلی، آذر و مهین فضائلی جوان، فرهنگ بزرگان، ص۳۴۶.
۳۱. قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۱، ص۵۱.    
۳۲. مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۲، ص۱۲۵.    
۳۳. جامی، عبدالرحمان، نفحات الانس، ص۳۰۳.
۳۴. ابن ابی شیبه، عبدالله بن محمد، الأدب، ج۲، ص۱۲۴.
۳۵. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۱، ص۳۵۳.
۳۶. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۴، ص۳۷۱.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «علی بن احمد خرقانی»، ج۳، ص۲۴۳.






جعبه ابزار