• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علی بن عبدالله میمونی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





علی بن عبداللّه میمونی محدث امامیه در قرن پنجم هجری که به علم فقه و احکام شرعی آشنا بود.
او به دلیل عقاید و روایاتش، توسط افراد معتبری چون نجاشی و علامه حلی به عنوان محدثی ضعیف و غلوکننده مورد انتقاد قرار گرفت.



ابوالحسن علی بن عبداللّه بن عمران میمونی قرشی مخزومی اصل و تبار او از قبیله بنی مخزوم قریش بود.
[۱] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۵، ص۲۲۵.

میمونی را از محدثان امامیه در قرن پنجم هجری دانسته و گفته‌اند او به علم فقه و احکام شرعی آشنا و آگاه بود.
نجاشی (م ۴۵۰ه) در نقل حدیث از او اجازه روایی داشته و کتاب الحج او را نزد وی آموخته و از آن نسخه‌ای برداشته است.
نجاشی او را دارای عقیده‌ای فاسد و روایاتش را غیرموثق می‌داند و در عقیده مضطرب و دو دل محسوب می‌کند. در نقد رجالی برای اولین بار غضائری درباره او اظهار نظر کرد. غضائری او را غلوکننده و در نقل حدیث ضعیف شمرده است.
علامه مجلسی نیز او را محدثی ضعیف دانسته است. او سال های متمادی در شهر مکه بر مسند قضاوت نشسته بود.


ابوالحسن میمونی کتابی با نام الحجدارد.
الرد علی اهل القیاس نام دیگر اثر او است.



۱. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۵، ص۲۲۵.
۲. نجاشی، احمد بن علی، رجال نجاشی، ج۱، ص۲۶۸.    
۳. قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۴، ص۲۰۴.    
۴. علامه حلی، حسن بن یوسف، الخلاصة الاقوال، ج۱، ص۳۶۸.    
۵. ابن داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۲۶۲.    
۶. مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ج۱، ص۱۲۵.    
۷. نجاشی، احمد بن علی، رجال نجاشی، ج۱، ص۲۶۸.    
۸. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۸۶.
۹. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۸۶.    
۱۰. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۲۲، ص۱۳۹.    
۱۱. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۲، ص۳۳۹.    
۱۲. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواه، ج۲، ص۴۵۲.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «علی بن عبداللّه میمونی»، ج۳، ص۲۶۵.






جعبه ابزار