علی قنانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
علی بن عبداللّه قنّانی (م
۴۱۳ هـ.ق) معروف به
ابن جرّاح، از کاتبان، محدثان، مورخان و بزرگان علمای امامیه در سده چهارم و پنجم (هجری قمری) بود که در
بغداد سکونت داشت.
او از حسین بن سلیمان بن منصور قنّانی روایت کرده و نجاشی از شاگردان او بود.
نجاشی و رجالیون پس از او، قنّانی را توثیق کرده و ستودهاند.
با اینکه احادیث بسیاری نقل کرده، اما نامش در اسناد روایات کمتر دیده میشود.
او همچنین به کتابت آثار علمی اشتغال داشت و نجاشی برخی از این آثار را از او خریداری میکرد.
آثار او شامل
نوادر الأخبار (در تاریخ) و
طُرق خبر الولایه است.
ابوالحسن علی بن عبداللّه الرحمان بن عیسی بن عروه بن جراح قنّانی بغدادی معروف به
ابن جرّاح کاتب،
محدث، مورخ و از بزرگان علمای امامیه در سده چهارم و پنجم (هجری قمری) که به نظر میرسد در بغداد سکونت داشته است.
شیخ طوسی از وی یاد نکرده است، ولی نجاشی و رجالیون
پس از او، وی را توثیق کرده و به مدح او پرداختهاند.
به گفته نجاشی او احادیث بسیاری نقل کرده و روایات منقول از او صحیح تلقی میشود.
با وجود این، نام او در سند روایات، کمتر به چشم میخورد و تنها
سید بن طاووس در باب نمازهای مستحبی شب جمعه دو روایت از او نقل کرده است.
او در زمانی که کاتبان نقش مهمی در نقل حدیث و نشر علوم داشتهاند، به کتابت آثار دانشمندان نیز میپرداخت و نجاشی که معاصر او بود، بعضی از این آثار را از او خریداری میکرد.
ابوالحسن از
حسین بن سلیمان بن منصور قنّانی روایت کرده است.
علی بن عبداللّه شاگردی به نام استاد
نجاشی ابوالفرج محمد بن علی بن یعقوب قُنّانی (م
۴۵۰ هـ.ق) داشت که از او روایت میکند.
ابن جرّاح دو اثر داشت که عبارتند از:
• نوادر الأخبار در تاریخ؛
• کتاب طُرق خبر الولایه.
قنانی سرانجام در سال ۴۱۳ (هجری قمری) درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «علی بن عبداللّه قنّانی»، ج۳، ص۲۵۹-۲۵۸.