• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علی قنانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




علی بن عبداللّه قنّانی۴۱۳ هـ.ق) معروف به ابن جرّاح، از کاتبان، محدثان، مورخان و بزرگان علمای امامیه در سده چهارم و پنجم (هجری قمری) بود که در بغداد سکونت داشت.
او از حسین بن سلیمان بن منصور قنّانی روایت کرده و نجاشی از شاگردان او بود.
نجاشی و رجالیون پس از او، قنّانی را توثیق کرده و ستوده‌اند.
با اینکه احادیث بسیاری نقل کرده، اما نامش در اسناد روایات کمتر دیده می‌شود.
او همچنین به کتابت آثار علمی اشتغال داشت و نجاشی برخی از این آثار را از او خریداری می‌کرد.
آثار او شامل نوادر الأخبار (در تاریخ) و طُرق خبر الولایه است.



ابوالحسن علی بن عبداللّه الرحمان بن عیسی بن عروه بن جراح قنّانی بغدادی معروف به ابن جرّاح کاتب، محدث، مورخ و از بزرگان علمای امامیه در سده چهارم و پنجم (هجری قمری) که به نظر می‌رسد در بغداد سکونت داشته است.
شیخ طوسی از وی یاد نکرده است، ولی نجاشی و رجالیون پس از او، وی را توثیق کرده و به مدح او پرداخته‌اند.
[۷] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ص۲۹۴.
[۸] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ص۲۹۵.

به گفته نجاشی او احادیث بسیاری نقل کرده و روایات منقول از او صحیح تلقی می‌شود.
با وجود این، نام او در سند روایات، کمتر به چشم می‌خورد و تنها سید بن طاووس در باب نمازهای مستحبی شب جمعه دو روایت از او نقل کرده است.
او در زمانی که کاتبان نقش مهمی در نقل حدیث و نشر علوم داشته‌اند، به کتابت آثار دانشمندان نیز می‌پرداخت و نجاشی که معاصر او بود، بعضی از این آثار را از او خریداری می‌کرد.


ابوالحسن از حسین بن سلیمان بن منصور قنّانی روایت کرده است.


علی بن عبداللّه شاگردی به نام استاد نجاشی ابوالفرج محمد بن علی بن یعقوب قُنّانی۴۵۰ هـ.ق) داشت که از او روایت می‌کند.


ابن جرّاح دو اثر داشت که عبارتند از:
• نوادر الأخبار در تاریخ؛
• کتاب طُرق خبر الولایه.


قنانی سرانجام در سال ۴۱۳ (هجری قمری) درگذشت.

(دیگر منابع:
[۲۰] جزایری، عبدالنبی، حاوی الاقوال، ج۲، ص۴۳.
[۲۱] جزایری، عبدالنبی، حاوی الاقوال، ج۲، ص۴۴.
[۳۰] ترابی، علی اكبر، موسوعة الرجالیة المیسّره، ج۱، ص۶۱۰.
[۳۱] بصری، احمد بن عبدالرضا، فائق المقال، ص۱۳۳.
[۳۷] مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۷۲.
)

۱. افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء، ج۴، ص۹۴.    
۲. نجاشی، احمد بن علی، رجال نجاشی، ص۲۶۹.    
۳. علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۱۰۲.    
۴. سید بن طاووس، علی بن موسی، جمال الاسبوع، ص۱۴۵.    
۵. افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء، ج۴، ص۹۴.    
۶. نجاشی، احمد بن علی، رجال نجاشی، ص۲۶۹.    
۷. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ص۲۹۴.
۸. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ص۲۹۵.
۹. نجاشی، احمد بن علی، رجال نجاشی، ص۲۶۹.    
۱۰. سید بن طاووس، علی بن موسی، جمال الاسبوع، ص۱۴۵.    
۱۱. سید بن طاووس، علی بن موسی، جمال الاسبوع، ص۱۴۷.    
۱۲. افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء، ج۴، ص۹۴.    
۱۳. نجاشی، احمد بن علی، رجال نجاشی، ص۲۷۰.    
۱۴. سید بن طاووس، علی بن موسی، جمال الاسبوع، ص۱۴۵.    
۱۵. افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء، ج۴، ص۹۴.    
۱۶. نجاشی، احمد بن علی، رجال نجاشی، ص۲۷۰.    
۱۷. نجاشی، احمد بن علی، رجال نجاشی، ص۲۷۰.    
۱۸. علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۱۰۲.    
۱۹. ابن داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۲۴۷.    
۲۰. جزایری، عبدالنبی، حاوی الاقوال، ج۲، ص۴۳.
۲۱. جزایری، عبدالنبی، حاوی الاقوال، ج۲، ص۴۴.
۲۲. قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۴، ص۲۰۶.    
۲۳. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۵۸۹.    
۲۴. علامه حلی، ایضاح الاشتباه، ص۲۲۳.    
۲۵. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۵۸۹.    
۲۶. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۷۵.    
۲۷. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۷، ص۴۹۱.    
۲۸. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۷، ص۴۹۲.    
۲۹. مازندرانی حائری، محمد بن اسماعیل، منتهی المقال، ج۵، ص۲۸.    
۳۰. ترابی، علی اكبر، موسوعة الرجالیة المیسّره، ج۱، ص۶۱۰.
۳۱. بصری، احمد بن عبدالرضا، فائق المقال، ص۱۳۳.
۳۲. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ص۱، ص۱۸۹.    
۳۳. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۵، ص۱۶۳.    
۳۴. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۴، ص۳۴۴.    
۳۵. بغدادی، اسماعیل بن محمد، ایضاح المکنون، ج۲، ص۶۷۹.    
۳۶. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۶۸۵.    
۳۷. مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۷۲.
۳۸. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۷، ص۱۲۰.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلام، برگرفته از مقاله «علی بن عبداللّه قنّانی»، ج۳، ص۲۵۹-۲۵۸.






جعبه ابزار