قراردادهای بین المللی و انواع آن (فقه سیاسی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قراردادهای بین المللی و انواع آن در
فقه سیاسی بر اساس مدت به دائمی مانند
عقد ذمه و موقتی مانند مهادنه تقسیم میشوند.
از نظر محتوا، این قراردادها شامل اتحاد سیاسی، متارکه جنگ، اعطای امنیت، توافقهای مالی، عدمتعرّض، دفاع یکجانبه،
صلح جمعی و دفاع مشترکاند.
از حیث طرف قرارداد نیز، این معاهدات ممکن است با
اهل کتاب، با مشرکان و کفار یا با افراد به صورت مستقل منعقد شوند.
در فقه سياسى قراردادهاى بينالمللى به گونههاى مختلف قابل تقسيمبندى است كه اين تقسيمبندى را مىتوان به اين صورت بيان كرد:
الف - از نظر مدت قرارداد:
۱. قراردادهاى دائمى مانند عقد ذمه؛
۲. قراردادهاى موقت مانند عقد مهادنه.
ب - از نظر محتواى قرارداد:
۱. قرارداد اتحاد ملى و همبستگى سياسى مانند قرارداد مدينه؛
۲. قرارداد متاركه
جنگ مانند عقد موادعه و مهادنه؛
۳. قرارداد به منظور اعطاى امنيت مانند عقد استيمان؛
۴. قرارداد با شرايط مالى مانند عقد ذمه و مهادنه مشروط؛
۵. قرارداد عدم تعرض مانند قرارداد ايله؛ (۲)
۶. قرارداد دفاعى يکجانبه مانند پيمان نمره؛ (۳)
۷. قرارداد صلح و امنيت جمعى مانند
صلح حدیبیه؛
۸. قرارداد دفاع مشترک مانند پيمان بنى حمزه. (۵)
ج - تقسيمبندى قراردادهاى بينالمللى به لحاظ طرف قرارداد:
۱. قرارداد با اهل كتاب مانند عقد ذمه؛
۲. قرارداد با مشركين و كفار (غير
اهل کتاب) مانند قرارداد هدنه؛
۳. قرارداد با افراد مانند استيمان.
۲ - مكاتيب الرسول ۳۰۰/۱؛ احمدی میانجی، علی،
۳ - مكاتيب الرسول ۱/ ۳۵۶؛ احمدی میانجی، علی،
۵ - مكاتيب الرسول ۳۸۵/۱؛ احمدی میانجی، علی،
•
عمید زنجانی، عباسعلی، فقه سیاسی، ج۲، ص۳۸۴-۳۸۵.
