محمد بن احمد بیضاوی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن احمد بیضاوی (
۳۹۲ ـ
۴۶۸ هـ.ق) از فقهای برجسته
شافعی بود.
وی اهل بیضاء، شهری در نزدیکی
شیراز، بود. او در
فقه و ادبیات تبحر داشت.
با وجود اشتغال فراوان، در چهار ماه
التذکرة فی شرح التبصره را تألیف کرد.
از دیگر آثار او
التبصرة فی الفروع و
الادلة فی تعلیل مسائل التبصره است.
سرانجام در سال ۴۶۸ (هجری قمری) درگذشت.
ابوبکر محمد بن احمد بن عباس بیضاوی فارسی منسوب به بیضاء (شهری در هشت فرسخی شیراز) است و در سال ۳۹۲ (هجری قمری) به دنیا آمد.
بیضاوی یکی از فقهای بزرگ شافعی بود که در فقه مقام بلندی داشت و در فقه و ادبیات تألیفاتی دارد.
ابوبکر با این‌که بیشتر اوقات روز را به تدریس و مذاکره با ارباب حاجت اشتغال داشت، موفق شد در ظرف چهار ماه کتابی به نام
التذکرة فی شرح التبصره تألیف نماید.
او زمانی که از منطقه بارمّا (کوهی بین تکریت و موصل)
بر می‌گشت، در مکانی به نام قُرْح (بازار وادی القری، همان‌جایی که قوم
هود (علیه‌السلام) به هلاکت رسید)
در چهارده
شوال سال
۴۲۱ (هجری قمری) آن کتاب را به پایان رساند.
آثار دیگر او به شرح ذیل است:
• التذکره فی التعلیل و الارشاد؛
• التبصرة فی الفروع؛
• الادلة فی تعلیل مسائل التبصره.
بیضاوی در سال ۴۶۸ (هجری قمری) درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن احمد بیضاوی»، ج۳، ص۳۰۴.
