محمد بن احمد عبّادی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن احمد عبّادی (
۳۷۵ ـ
۴۵۸ هـ.ق) فقها و محدثان برجسته
شافعی مذهب بود.
او در تحصیلات مقدماتی خود را نزد قاضی ابومنصور ازدی آغاز کرد.
سپس برای تکمیل دانش خود به شهرهای مختلفی، از جمله
نیشابور، سفر نمود و از علمای بزرگی چون قاضی ابوعمر بسطامی بهره برد.
وی شاگردانی چون اسماعیل بن ابی‌صالح مؤذن و ابوسعد هروی از وی روایت کرده‌اند.
ایشان از جمله محدثان پرکار و فقیهانی با دقت نظر و رأی قوی به‌شمار می‌رفت.
از جمله آثار او می‌توان به
المبسوط،
الهادی الی مذاهب العلماء و
الرد علی القاضی السمعانی اشاره کرد.
ایشان در ماه
شوال سال ۴۵۸ (هجری قمری) درگذشت.
ابوعاصم محمد بن احمد بن محمد عبادی هروی در سال ۳۷۵ (هجری قمری) در شهر
هرات دیده به جهان گشود.
او محدث، از فقهای بزرگ، اهل فتوا و رأی، دقیق النظر، متبحر در علوم و پیشوای مذهب شافعی بود.
محمد در هرات دروس فقه را نزد
قاضی ابومنصور ازدی فراگرفت.
سپس برای کسب علوم بیشتر به شهرهای بسیاری از جمله نیشابور سفر نمود.
وی از بزرگان و علمای آن‌جا چون قاضی
ابوعمر بسطامی بهره فراوان برد و احادیث بسیار آموخت و آن‌ها را به دیگران انتقال داد.
ابوعاصم شاگردان و راویانی داشت که از آن میان می‌توان به افرادی همچون؛
اسماعیل بن ابی‌صالح موذن و
ابوسعد هروی اشاره کرد که از جمله شاگردانش بوده و از او روایت کرده‌اند.
هروی آثار بسیاری از خود برجای گذاشت که عبارت‌اند از:
• المبسوط؛
• الهادی الی مذاهب العلماء؛
• الرد علی القاضی السمعانی؛
• احکام المیاه؛
• فتاوی العبادی؛
• الاطعمه؛
• طبقات الفقهاء؛
• زیادات الزیادات؛
• زیادات فی الفروع؛
• ادب القاضی علی مذهب شافعی.
عبّادی سرانجام در ماه شوال سال ۴۵۸ (هجری قمری) درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن احمد عبّادی»، ج۳، ص۳۴۵.
