محمد بن احمد هروی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن احمد هروی (م
۵۰۰ هـ.ق) فقیه
شافعی و قاضی
همدان، اصالتاً از
هرات بود و نزد ابوعاصم محمد بن احمد هروی عبادی تحصیل کرد.
وی در مناظرات علمی با ابوالحسن بن ابوعاصم عبادی شرکت داشت و از ائمه فقه در قرن پنجم (هجری قمری) محسوب می‌شد.
ابن هدایه گزارش کرده که در سال
۴۸۸ (هجری قمری) همراه پسرش در مسجد جامع همدان به شهادت رسید.
اثر برجسته او
الاشراف علی غوامض الحکومات، شرحی بر ادب القاضی علی مذهب الشافعی است که مورد اعتماد فقهای شافعی بوده است.
ابوسعد محمد بن احمد بن ابی یوسف هروی از فقهای شافعی،
قاضی همدان
و از هرات بود.
ابوسعد از استادانی چون ابوعاصم محمد بن احمد بن محمد هروی عبادی (م
۴۵۸ هـ.ق) بهره برده است.
بین
محمد بن احمد و ابوالحسن بن ابوعاصم عبادی مناظره‌اتی واقع شده است.
سبکی (م
۷۷۱ هـ.ق) بعضی از آرای فقهی او را نقل کرده است.
سبکی معتقد است ابوسعد از ائمه فقه در حدود سال ۵۰۰ (هجری قمری) یا کمی قبل یا بعد از آن بوده است.
ابن احمد کتاب
الاشراف علی غوامض الحکومات را تألیف کرده است.
این کتاب شرحی است بر کتاب
ادب القاضی علی مذهب الشافعی اثر
ابوعاصم محمد بن احمد عبادی که بسیاری از فقهای شافعی مانند
عبداللّه لکریم بن محمد رافعی قزوینی و
اسماعیل بن احمد رویانی بر آن اعتماد نموده و از آن نقل کرده‌اند.
هروی در مورد وفاتش اختلاف است:
سبکی معتقد است به احتمال قوی قبل از ۵۰۰ (هجری قمری) مرده است.
ابن هدایه الله مشهور به «مصنف» نیز، «ابوسعد» را از اعیان قرن پنجم به حساب آورده و گفته است ابوسعد با پسرش در مسجد جامع همدان در سال ۴۸۸ (هجری قمری) شهید شدند.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن احمد هروی»، ج۳، ص۳۷۸.
