محمد بن عبدالرزاق تنوخی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن عبدالرزاق تنوخی (پس از
۴۷۰ ـ
۵۴۰ هـ.ق) شاعر و قاضی شهر حمص در سده
ششم (هجری قمری) بود.
در خاندان علم‌پرور و اهل ادب زاده شد.
پدر، عمو و دیگر بستگان نزدیک او نیز از شاعران و فضلای نامدار
شام بودند.
دانش را نزد پدرش، ابوالغانم عبدالرزاق، فراگرفت و خود نیز به تربیت شاگردانی چون سمعانی (م
۵۶۲ هـ.ق) پرداخت.
از آثار او
دیوان شعر برجای مانده است.
بنابر گزارش سمعانی، وفات او پس از سال ۵۴۰ (هجری قمری) رخ داده است.
ابوالبیان محمد بن عبدالرزاق بن عبداللّه تنوخی معرّی پس از ۴۷۰ (هجری قمری) متولد شد.
او شاعر
و قاضی ref>
سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۱۲، ص۳۴۶. شهر
حمص (از شهرهای سوریه) بود.
پدر، اجداد او، عمو، عموی پدرش همه از فضلا و از شعرای شام و از مفاخر آن دیار به شمار می‌رفتند.
ابوالبیان از استادانش پدرش ابوالغانم عبدالرزاق بود.
محمد بن عبدالرزاق ازشاگردانش
ابوسعد عبدالکریم بن محمد سمعانی (م۵۶۲ هـ.ق) است.
معرّی اثرش
دیوان شعر است.
تنوخی در مورد وفاتش، سمعانی وفاتش را بعد از ۵۴۰ (هجری قمری) ذکر کرده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن عبدالرزاق تنوخی»، ج۴، ص۳۰۱.
