محمد بن عبدالرشید کرمانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن عبدالرشید کرمانی (م
۵۶۵ هـ.ق) فقیه و محدث سده
ششم (هجری قمری) بود.
نزد جمال‌الدین یزدی و ابوالفضل عبدالرحمن کرمانی (م
۵۴۳ هـ.ق) دانش اندوخته است.
به مهارت در فقه تطبیقی، نقل آراء فقهای پیشین و دقت در تحلیل روایات شهره بود.
مشهورترین اثرش
جواهر الفتاوی است.
این کتاب مجموعه‌ای در ابواب متنوع فقه که آرای شش فقیه، از جمله رکن‌الدین ابوالفضل کرمانی و جمال‌الدین یزدی، در آن گرد آمده است.
دیگر نوشته‌های او عبارت‌اند از
زُهرة الأنوار فی الحدیث،
غُرَر المعانی فی فتاوی أبی‌الفضل الکرمانی و
حَیرة الفتاوی.
ایشان در حدود سال ۵۶۵ (هجری قمری) درگذشت.
ابوبکر محمد بن عبدالرشید بن نصر رکن‌الدین کرمانی از حیات فردی و اجتماعی او اطلاع چندانی در دست نیست.
وی ید طولانی در فقه، مسائل اختلافی، نقل فتاوا از فقهای گذشته داشت.
او در غوص در معانی روایات، فهم و دقت در آن‌ها ضرب‌المثل بود.
ابوبکر از استادانی همچون؛ جمال‌الدین یزدی
و ابوالفضل عبدالرحمن بن محمد کرمانی (م۵۴۳ هـ.ق) است.
محمد بن عبدالرشید کتاب‌هایی تالیف کرده است که از جمله آثار او عبارت‌اند از:
•
جواهر الفتاوی [
خطی، در ریاض]،
این کتاب مشمل بر کتاب‌هایی در ابواب گوناگون فقه است.
هر کتاب نیز مشتمل بر شش باب بوده است:
باب اول تا پنجم به ترتیب، اختصاص به ذکر فتاوای
رکن‌الدین ابوالفضل کرمانی،
جمال‌الدین یزدی،
عطاء بن حمزه سعدی،
عمر نسفی
و مجد الشریعه سلیمان بن حسن کرمانی دارد.
در باب ششم نیز فتاوای دیگر فقهای متأخر را ذکر کرده است.
• زهرة الانوار فی الحدیث؛
• غرر المعانی فی فتاوی ابی الفضل الکرمانی؛
• حیرة الفتاوی.
کرمانی درنهایت در سال ۵۶۵ (هجری قمری)
یا حدود آن وفات کرد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن عبدالرشید کرمانی»، ج۴، ص۳۷۶.
