محمد بن عبدالله اردستانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن عبدالله اردستانی (وفات بعد از
۴۳۰ هـ.ق) محدث و فقیه شافعی، نزد عبدالله بن یعقوب بن اسحاق، حسن بن علی بغدادی، احمد بن ابراهیم عبقسی، ابوطاهر ابراهیم ذهنی و محمد بن احمد بن فضل
علم حدیث آموخت.
از شاگردان برجسته او حافظ ابومسعود سلیمان بن ابراهیم اصفهانی و ابوعلی حداد بودند.
وی کتاب
الدلائل السمعیة علی المسائل الشرعیه را نگاشت که در آن به رد دیدگاههای ابوحنیفه و مالک پرداخته و مذهب شافعی را تقویت کرده است.
ایشان تا پس از سال ۴۳۰ (هجری قمری) زنده بوده است.
ابوالحسن محمد بن عبداللّه لواحد بن عبیداللّه اردستانی اصفهانی محدث و فقیه بود.
اردستانی از افرادی مانند عبداللّه (عبیداللّه) بن یعقوب بن اسحاق،
حسن بن علی بغدادی،
احمد بن ابراهیم عبقسی،
ابوطاهر ابراهیم ذهنی و محمد بن احمد بن فضل بهره برد.
محمد روایتگرانی همچون
حافظ ابومسعود سلیمان بن ابراهیم اصفهانی و
ابوعلی حدّاد از شاگردان وی به حساب میآیند.
اصفهانی کتاب
الدلائل السمعیة علی المسائل الشرعیه تألیف کرده است.
در این کتاب با ابوحنیفه و مالک مخالفت نموده و
مذهب شافعی را یاری کرده است.
ابوالحسن زمان دقیق فوت مشخص نیست، ولی تا سال ۴۳۰ (هجری قمری) زنده بوده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن عبدالله اردستانی»، ج۳، ص۲۸۷.