محمد بن عبدالله دلفی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن عبدالله دُلَفی (م
۴۶۰ هـ.ق) ادیب و لغوی برجسته، از نوادگان ابودلف عجلی و مقیم مصر بود.
او شاگرد
علی بن عیسی ربعی و
ابوالحسن علی رمّانی بوده و در
علم نحو مهارت داشت.
از آثار مهم او شرح
دیوان المتنبی در ده مجلد است.
ایشان در سال ۴۶۰ (هجری قمری) در مصر درگذشت.
ابوالحسن محمد بن عبداللّه بن حمدان دلفی عجلی نام وی را محمد بن حمدان و علی بن حمدان هم ذکر کردهاند.
برخی گفتهاند دُلَفی از فرزندان و اعقاب
ابودُلَف عجلی بوده و به او منسوب است و در
مصر اقامت داشت.
وی فردی ادیب و لغوی بود و در علم نحو مهارت خاصی داشت..
ابوالحسن از شاگردان
علی بن عیسی ربعی و
ابوالحسن علی رمّانی به شمار میرفت.
از
عبداللّه کتاب شرح دیوان المتنبی به جا مانده که شامل ده مجلد است.
عجلی در سال ۴۶۰ (هجری قمری) در مصر درگذشت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن عبدالله دلفی»، ج۳، ص۳۲۷.