محمد بن عبدالله عمروسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن عبدالله عمروسی (
۳۷۲ ـ
۴۵۲ هـ.ق) از فقهای مالکی و محدثان شناختهشده اهل
بغداد بود.
او نزد استادانی چون ابوحفص بن شاهین و ابوالقاسم بن حبابه حدیث آموخت.
علمای رجال سنی او را قاری، اصولی و محدثی متدین و ثقه میدانند.
آثار او
تعلیق فی الخلاف است.
ایشان در اول
محرم سال ۴۵۲ (هجری قمری) درگذشت.
ابوالفضل محمد بن عبداللّه (عبیداللّه) بن احمد عمروسی بزاز بغدادی اهل بغداد بود.
او سال ۳۷۲ (هجری قمری) به دنیا آمد.
علمای رجال سنی وی را قاری، اصولی، فقیهی صاحبنظر و محدثی متدین و ثقه میدانند.
ابوبکر خطیب بغدادی از معاصران وی بوده و از او حدیث نقل کرده است.
بغدادی نزد ابوحفص بن شاهین، ابوالقاسم بن حبابه و
ابوطاهر مخلص حدیث آموخت.
وی
فقه و
قرائت را نیز از استادانی مانند ابوالحسن بن قصار و قاضی بن نصر فراگرفت و خود از فقهای مالکی در بغداد گردید و در مقام مفتی برآمد.
ابوالفضل کتاب
تعلیق فی الخلاف را نگاشته است
که آن را برای ابوولید باجی تدریس کرده بود.
عمروسی که در باب الشام بغداد زندگی میکرد، در اول محرم سال ۴۵۲ (هجری قمری) از دنیا رفت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن عبدالله عمروسی»، ج۳، ص۳۵۰.