محمد بن علی جصّانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن علی جصّانی (
۴۸۴ ـ حدود
۵۷۰ هـ.ق) ادیب، لغوی و قاری سده
ششم (هجری قمری) بود.
ایشان ساکن انبار و منسوب به جصّین از نواحی هیت بود.
وی از مشایخ نامداری چون هبة‌اللّه بن حصین، ابوبکر بن حبیب و ابوبکر بن مزرفی بهره برد و عمر قرشی از شاگردان او به‌شمار می‌رفت.
از آثار او؛
روضة الآداب در لغت،
المثلث الحمدانی و
الحماسة می‌باشد.
به گفته
صفدی، وفاتش در حدود سال ۵۷۰ (هجری قمری) روی داده است.
ابوالغنائم محمد بن علی بن محمد جصّانی هیتی در سال ۴۸۴ (هجری قمری) متولد شد.
ادیب،
لغوی،
قاری و ساکن شهر انبار و منسوب به جصّین،
از پادشاهان فارس و صاحب قلعه‌ای در انبار است.
ابوالغنائم مکرر به بغداد رفته و از مشایخی چون هبه‌اللّه بن حصین و ابوبکر بن حبیب استفاده کرده است.
ابوبکر بن مزرفی نیز از استادان او در فن قرائت است.
محمد بن علی شاگردانی داشته که از جمله آن‌ها، عمر القرشی است.
هیتی کتاب‌هایی تالیف کرده که بعضی از آثار وی عبارت‌اند از:
• روضة الآداب در لغت؛
• المثلث الحمدانی؛
• الحماسه.
جصّانی در مورد تاریخ وفاتش، به گفته صفدی، در سال ۵۷۰ (هجری قمری) یا قبل از آن درگذشته است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن علی جصّانی»، ج۴، ص۳۰۳.
