• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن علی کراجکی (مقاله‌دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: محمد بن علی کراجکی (مقاله‌دوم)
مقالات مرتبط: محمد بن علی کراجکی.


محمد بن علی کراجکی (م ۴۴۹ هـ.ق) از فقهای برجسته و متکلمان نامدار امامیه در قرن پنجم (هجری قمری) بود.
وی اهل شهر رمله و از شاگردان بزرگ سید مرتضی بود.
او پس از فراگیری علوم مقدماتی، به شهرهای مهمی چون قاهره، مکه، بغداد، حلب و طرابلس سفر کرد.
ایشان در این شهرها از دانشمندان شیعه و برخی اهل‌سنت بهره برد.
وی در فقه، حدیث، اصول، کلام، نجوم، لغت و ادب مهارتی چشمگیر داشت.
او با برخی از دانشوران بزرگ عصر مناظرات علمی انجام داده است.
آثار علمی ایشان بسیار گسترده است و شامل ده‌ها کتاب در فقه، کلام، امامت، نجوم، آداب دینی، مناسک، و پاسخ به شبهات فرقه‌های دیگر می‌شود.
از شاگردان او می‌توان به قاضی ابن براج و راویانی چون ابوجعفر حلبی اشاره کرد.
وی در سال ۴۴۹ (هجری قمری) در شهر صور درگذشت.



ابوالفتح محمد بن علی بن عثمان کراجکی خیمی
[۱] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۵، ص۳۰۰.    
[۲] منتخب‌الدین رازی، علی بن عبدالله، فهرست منتجب الدین، ص۱۰۰.    
[۳] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۴] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۰.    
[۵] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    
[۶] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۵۴.    
[۷] علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۴، ص۱۹۸.    
[۸] قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۳، ص۱۰۸.    
[۹] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۶.    
[۱۰] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    
[۱۱] ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۳.    
[۱۲] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
که کراجک به خیمه بافی گفته می‌شد؛ از این‌رو وی را کراجکی و خیمی لقب داده‌اند.
[۱۳] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۵، ص۳۰۰.    
[۱۴] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    
[۱۵] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۵۴.    
[۱۶] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
ولی دلیل این انتساب روشن نیست.
او دانشمند جلیل القدر، فقیه برجسته، محدث موثق و مورد اعتماد، متکلم بزرگ،
[۱۷] منتجب‌الدین رازی، علی بن عبدالله، فهرست منتجب‌الدین، ص۱۰۰.    
[۱۸] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۱۹] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۰.    
[۲۰] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    
[۲۱] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
[۲۲] قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۳، ص۱۰۸.    
[۲۳] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۶.    
[۲۴] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
اصولی توانمند، منجم، پزشک، نحوی، لغت‌دان و عالم بزرگ و مشهور امامیه
[۲۵] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    
[۲۶] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۵۴.    
[۲۷] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
در دوره خود بود.
[۲۸] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۲۹] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    
[۳۰] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۵۴.    

ایشان از شاگردان برجسته سید مرتضی (م ۴۳۶ هـ.ق) بود.
[۳۱] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۵۴.    
[۳۲] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    
[۳۳] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۳.    
[۳۴] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    

زادگاه و تاریخ ولادت وی دقیقا روشن نیست؛ اما چون در رمله، شهری در فلسطین سکونت داشت.
[۳۵] علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۴، ص۱۹۹.    
[۳۶] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۳۷] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    

قاعدتا باید در همین شهر زاده شده و رشد کرده باشد؛ همچنین به دلیل روایت از هارون بن موسی تلعکبری (م ۳۸۵ هـ.ق)
[۳۸] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۴.    
باید مدت‌ها پیش از آن به دنیا آمده باشد.
او پس از تحصیلات اولیه برای کسب علوم و معارف بیشتر و عمیق‌تر، به مناطق گوناگون از مصر تا حجاز سفر کرد.
[۳۹] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    

ایشان در شهرهای قاهره، حلب، بغداد و مکه از دانشمندان بزرگ شیعه و برخی اهل سنت بهره برد.
[۴۰] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    


ابوالفتح از اشخاصی چون؛ شیخ مفید،
[۴۱] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۸.    
[۴۲] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۴۳] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
[۴۴] قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۳، ص۱۰۹.    
سید مرتضی،
[۴۵] منتجب‌الدین رازی، علی بن عبدالله، فهرست منتجب‌الدین، ص۱۰۰.    
[۴۶] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۴۷] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۴۸] قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۳، ص۱۰۹.    
[۴۹] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
شیخ طوسی،
[۵۰] منتجب‌الدین رازی، علی بن عبدالله، فهرست منتجب‌الدین، ص۱۰۰.    
[۵۱] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۵۲] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۵۳] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۳.    
سلار دیلمی،
[۵۴] قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۳، ص۱۰۹.    
ابوعبداللّه لله حسین بن عبداللّه لله بن علی معروف به ابن واسطی،شریف ابومنصور احمد بن حمزه حسینی در رمله،
[۵۵] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۶.    
ابوالعباس احمد بن اسماعیل بن عنان در حلب،
[۵۶] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۶.    
ابوالمرجا محمد بن علی بن طالب بلدی در قاهره،
[۵۷] ابوالفتح کراجکی، محمد بن علي، کنز الفوائد، ص۸۰.
[۵۸] ابوالفتح کراجکی، محمد بن علي، کنز الفوائد، ص۸۷.
[۵۹] ابوالفتح کراجکی، محمد بن علي، کنز الفوائد، ص۲۱۴-۲۱۵.
[۶۰] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۶.    
ابوالصلاح حلبی در عین زربی،
[۶۱] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۵، ص۳۰۰.    
[۶۲] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۳.    
شریف ابوعبداللّه لله محمد بن عبیداللّه لله بن حسین بن طاهر حسینی، ابوعبداللّه لله حسین بن محمد قمی و ابوالحسن طاهر بن موسی بن جعفر قمی که از جمله استادان وی بودند.
ایشان محضر درس آنان را درک کرده و از آن‌ها روایت کرده است.
[۶۳] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۶.    

همچنین در سال ۴۱۲ (هجری قمری) در مکه کتاب ایضاح دقائق النواصب (مأة منقبه) فقیه امامی ابوالحسن محمد بن احمد بن علی بن حسن بن شاذان قمی را نزد خود ابن شاذان خوانده و از آن روایت کرده است.
[۶۴] ابوالفتح کراجکی، محمد بن علي، کنز الفوائد، ص۲۵۹.

او فقیه شیعه ابوعلی مؤدب حسین بن احمد بن غالب حلبی (م ۴۷۳ هـ.ق) را هم ملاقات کرده است.
[۶۵] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۲۶۶.    

وی با ابومحمد حسن بن عنبس بن مسعود بن سالم بن محمد بن شریک مرافقی (م ۴۸۵ هـ.ق) دوستی داشته است.
[۶۶] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۲۴۲.    
درباره او می‌گوید گروه بسیاری از شیعیان از او عقاید امامیه را فرا می‌گرفتند.
[۶۷] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۲۴۲.    


محمد بن علی شاگردان و راویانی داشت که از آن میان می‌توان به افرادی همچون؛ قاضی ابن براج عبداللّه لعزیز بن نحریر طرابلسی (م ۴۸۱ هـ.ق)،
[۶۸] قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۱، ص۲۲۴.    
حسن بن حسین بن بابویه جد منتجب‌الدین و سید ابوالفضل ظفر بن داعی بن مهدی علوی استرآبادی اشاره نمود. ۱۸
[۶۹] منتجب‌الدین رازی، علی بن عبدالله، فهرست منتجب‌الدین، ص۱۰۴.

دانشمندانی چون قاضی عبداللّه لعزیز بن ابی‌کامل طرابلسی و ابوجعفر حلبی راوی همه آثار و نوشته‌های او بودند. ۳۲
[۷۰] علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۴، ص۱۹۹.    
[۷۱] علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۴، ص۱۶۶.    
[۷۲] علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۵، ص۱۵۸.    
[۷۳] علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۶، ص۹۲.    


خیمی پس از سفرهای علمی و بهره‌گیری از دانش عالمان متعدد، جایگاه والایی در فقاهت و کلام امامیه به دست آورد.
[۷۴] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    

او از دانشمندان و علمای بسیاری در عصرش کسب علم کردند.
[۷۵] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    

وی اهل مناظره با مخالفان و نمایندگان دیگر فرق نیز بوده است.
[۷۶] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    

بعضی مناظره‌های او موجود است.
[۷۷] احمدی میانجی، علی، مواقف الشیعه، ج۳، ص۱۹۰.    
[۷۸] احمدی میانجی، علی، مواقف الشیعه، ج۳، ص۱۹۴.    
[۷۹] احمدی میانجی، علی، مواقف الشیعه، ج۳، ص۱۹۹.    
[۸۰] الحسن، عبدالله، مناظرات فی الامامه، ص۳۰۶.    


ابوالفتح کتاب‌های زیادی تالیف کرده که کتاب‌های فراوانش گویای چیره‌دستی و گستره دانش او در حوزه‌های فقه، کلام، حدیث و تاریخ است.
[۸۱] منتجب‌الدین رازی، علی بن عبدالله، فهرست منتجب‌الدین، ص۱۰۰.    
[۸۲] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۸۳] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    

آثار و تألیفاتش عبارت‌اند از:
• الابانة عن المماثلة فی الاستدلال بین طریق النبوة و الامامه؛
[۸۴] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۸۵] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
[۸۶] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۵.    
[۸۷] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
• الاستطراف فی ذکر ما ورد من الفقه (فی زمن الغیبة) فی الانصاف؛ آن را برای قاضی ابوالفتح عبداللّه لحاکم نوشت.
[۸۸] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۸۹] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۹۰] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    
[۹۱] ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
[۹۲] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
• الاستنصار (الاستبصار / الانتصار) فی النص علی الائمة الاطهار؛ در این کتاب روایات شیعه و سنی در باب شمار امامان (علیهم‌السلام) را آورده است.
[۹۳] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۹۴] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۹۵] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
[۹۶] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    
[۹۷] ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
[۹۸] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
• شرح الاستنصار؛
[۹۹] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۱۰۰] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۸.    
• الاعلام بحقیقة ایمان (اسلام) امیرالمؤمنین و اولاده الکرام (علیهم‌السلام)؛
[۱۰۱] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۱۰۲] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۴.    
• البرهان علی صحة طول عمر الامام صاحب الزمان (علیه‌السلام)؛
[۱۰۳] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۱۰۴] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۴.    
[۱۰۵] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
[۱۰۶] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    

• البیان عن جمل اعتقاد اهل الایمان؛
[۱۰۷] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۱۰۸] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۴.    
[۱۰۹] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    
• التلقین لاولاد المؤمنین در طرابلس نوشت؛
[۱۱۰] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۷.    
[۱۱۱] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۴.    
[۱۱۲] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۷.    
[۱۱۳] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    
[۱۱۴] ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
• تهذیب المسترشدین در باب عبادات شرعی که در طرابلس نوشت؛
[۱۱۵] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۷.    
[۱۱۶] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    
• شرح جمل العلم للمرتضی؛
[۱۱۷] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۱۱۸] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۱۱۹] ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
• القول البیّن فی وجوب المسح علی الرِجلین؛
[۱۲۰] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۱۲۱] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
[۱۲۲] ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    

• کنز الفوائد؛ در حوزه‌های گوناگون علم که برای پسرعمویش نوشت.
[۱۲۳] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۱۲۴] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۱۲۵] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
[۱۲۶] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    
[۱۲۷] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    
• الکرب و الفرج (الکر و الفر) فی الامامه؛
[۱۲۸] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۱۲۹] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۱۳۰] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
[۱۳۱] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
• معارضة الاضداد باتفاق الاعداد در باب امامت؛
[۱۳۲] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۱۳۳] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۱۳۴] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    
[۱۳۵] ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
• النوادر؛
[۱۳۶] منتجب‌الدین رازی، علی بن عبدالله، فهرست منتجب‌الدین، ص۱۰۰.    
[۱۳۷] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۱۳۸] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۱۳۹] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۳.    
[۱۴۰] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    
[۱۴۱] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
• معدن الجواهر و ریاضة الخواطر؛ در باب آداب و حکم روایت شده از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است.
[۱۴۲] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۱۴۳] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۱۴۴] علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۷، ص۱۶۶.    
[۱۴۵] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
[۱۴۶] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
[۱۴۷] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    
[۱۴۸] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    

• معونة الفارض فی استخراج سهام الفرائض؛ در باب ارث که در طرابلس برای برخی شیعیان نوشت.
[۱۴۹] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۱۵۰] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۱۵۱] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
[۱۵۲] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۷.    
[۱۵۳] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    
[۱۵۴] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
• المنهاج فی معرفة مناسک الحاج؛ مناسک کامل حج می‌باشد که برای صارم الدوله نگاشت. ۲۲
[۱۵۵] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۱۵۶] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۱۵۷] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    
[۱۵۸] ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
[۱۵۹] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
• ما جاء علی عدد الاثنی عشر؛
[۱۶۰] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۷.    
• موعظة العقل للنفس؛
[۱۶۱] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۷.    
[۱۶۲] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
• المؤمن؛
[۱۶۳] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۷.    
• المنازل؛
[۱۶۴] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۷.    
• اخبار الآحاد؛
[۱۶۵] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۱۶۶] ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    

• مسألة فی کتابة النبی (صلی‌الله‌علیه‌وآله)؛
[۱۶۷] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۱۶۸] ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
• المزار؛
[۱۶۹] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۱۷۰] ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
• مختصر زیارة ابراهیم خلیل (علیه‌السلام)؛
[۱۷۱] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۱۷۲] ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
• الوزیری؛
[۱۷۳] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۱۷۴] ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
• جواب رسالة الاخوین؛ در رد اشاعره و طعن آنان بر شیعه نگاشته است.
[۱۷۵] ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
[۱۷۶] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۸.    
[۱۷۷] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    

• التعریف بحقوق الوالدین (بوجوب حق الوالدین)؛ که برای فرزندش نوشت.
[۱۷۸] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۱۷۹] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۱۸۰] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
[۱۸۱] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
• التعجب من اغلاط العامة فی مسأله الامامه (الاغلاط مما یرویه الجمهور)؛
[۱۸۲] منتجب‌الدین رازی، علی بن عبدالله، فهرست منتجب‌الدین، ص۱۰۰.    
[۱۸۳] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۱۸۴] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۱۸۵] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۷.    
[۱۸۶] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۴.    
[۱۸۷] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    
[۱۸۸] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۵.    
[۱۸۹] ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
[۱۹۰] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
• تفضیل امیرالمومنین (علیه‌السلام)؛
[۱۹۱] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۱۹۲] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۱۹۳] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
[۱۹۴] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    

• وجوب الامامه؛
[۱۹۵] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
• المعتمد فی الامامه؛
[۱۹۶] فهرست نسخه‌های خطی کتابخانه آیت الله گلپایگانی، ج۳، ص۴۳.
• الرسالة الناصریة فی عمل لیلة الجمعة و یومها؛ که برای ناصرالدوله امیر دمشق نوشت و شامل واجب، مستحب و آداب بود.
[۱۹۷] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۷.    
• الکافی فی الاستدلال بصحة الرؤیا و دخول النقص؛ • الکافی بصحة القول برؤیة الهلال؛ گویا این دو کتاب یکی است و آن را در مصر تألیف کرد.
[۱۹۸] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۹.    
• مختصر البیان عن دلالة؛ شهر رمضان در شهر رمله برای قاضی القضات نوشت.
[۱۹۹] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۳.    

• رسالة فی الرد علی المنجمین؛
[۲۰۰] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۵.    
• النجوم؛
[۲۰۱] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
• کتاب فی النجوم و فی صحة انها دلالة علی الحادثات؛ • روضة العابدین و نزهة الزاهدین (مأنس الراغبین)؛ در باب نماز در سه بخش واجبات نماز، مستحبات نماز و غیرمستحبات که برای فرزندش نوشت.
[۲۰۲] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۷.    
• التادیب؛ که برای فرزندش نگاشت.
[۲۰۳] کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۱۸۰.
[۲۰۴] کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۳۳۶.
[۲۰۵] کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۳۴۰.
[۲۰۶] کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۴۶۷.
[۲۰۷] کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۴۷۷.
[۲۰۸] کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۴۹۵.
[۲۰۹] کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۵۰۰.
[۲۱۰] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    

• الفهرست؛
[۲۱۱] کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۲۶۶-۲۶۸.
[۲۱۲] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۸.    
[۲۱۳] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
[۲۱۴] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۵.    
• رحل‌های نیز داشته و در آن مناظره حسین بن بشر بن علی بن بشر طرابلسی را با خطیب بغدادی آورده بود؛
[۲۱۵] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۲۷۵.    
• المقنع؛ در آداب حج و زیارت که به درخواست ابوالبقا فرزبن براک نوشت.
[۲۱۶] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    

• المنسک العضبی؛
[۲۱۷] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    
• مناسک النسوان؛ این دو را به درخواست صارم الدوله نوشت. • نهج البیان فی مناسک النسوان؛ به درخواشت شیخ ابوالکتائب احمد بن محمد بن عماد در طرابلس نوشت.
[۲۱۸] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    
• اختصار دعائم الاسلام قاضی نعمان مغربی؛
[۲۱۹] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    
• الاختیار من الاخبار اختصار شرح الاخبار قاضی نعمان؛
[۲۲۰] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    
• ردع الجاهل و تنبیه الغافل؛ در طرابلس و در رد ابوالمحاسن معری در باب مسح دو پا که بر سید مرتضی طعن وارد کرده بود نگاشت.
[۲۲۱] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    

• البستان (المشجر)؛ کتابی فقهی که ابواب مختلف فقه را به صورت درختی و ابتکاری آورده و برای قاضی ابوطالب عبداللّه لله بن محمد بن عمار نوشته است.
[۲۲۲] حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
[۲۲۳] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    
• نقض رسالة فردان المروزی؛ • غایة الانصاف فی مسائل الخلاف؛ که در دفاع از سید مرتضی، بعضی از آرای ابوالصلاح حلبی را نقض کرده است.
[۲۲۴] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۹.    
• حجة العالم فی هیئة العالم؛ او در این کتاب شکل آسمان‌ها و زمین را کروی آورده و سخن مخالفان این نظریه را باطل ساخته است.
[۲۲۵] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۹.    
• ذکر الاسباب الصادة عن معرفة الصواب؛
[۲۲۶] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۹.    
• دامغة النصاری در نقض سخنان ابوالهیثم نصرانی در تثلیث؛
[۲۲۷] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۹.    

• کتاب الغایه در اصول دین؛
[۲۲۸] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۹.    
• ریاضة العقول فی مقدمات الاصول ناتمام ماند؛
[۲۲۹] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۹.    
• المراشد المنتخب من غرر الفوائد در تفسیر برخی آیات قرآن؛
[۲۳۰] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۹.    
• عدة البصیر فی حج یوم الغدیر؛ در اثبات امامت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) در غدیر خم و برای شیخ ابوالکتائب در طرابلس نوشته است.
[۲۳۱] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    
• المسألة القیسرانیة فی تزویج النبی (صلی‌الله‌علیه‌وآله) عائشة و حفصه؛
[۲۳۲] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    
• المسألة النباتیة (الرسالة العلویة) فی فضل اللّه میرالمؤمنین (علیه‌السلام) علی جمیع البریة سوی سیدنا رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله)؛ که برای شریف ابوطالب نگاشت.
[۲۳۳] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    

• مختصر کتاب التنبیه سید مرتضی؛
[۲۳۴] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    
• الانتقام ممن غدر امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) در نقض ابن شاذان اشعری در باب آیه غار؛
[۲۳۵] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    
• الفاضح فی ذکر معامی المتقلبین علی مقام امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) ناتمام ماند؛
[۲۳۶] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    
• مزیل اللبس و مکمل الانس در نجوم؛
[۲۳۷] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
• نظم الدرر فی مبنی الکواکب؛
[۲۳۸] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
• ایضاح السبیل الی علم اوقات اللیل در علم نجوم؛
[۲۳۹] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
• الحساب الهندی و ابوابه و عمل الجذور و المکعبات المفتوحه و الصم؛
[۲۴۰] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
• العیون فی الآداب؛
[۲۴۱] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    

• ریاض الحکم؛
[۲۴۲] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
• اذکار الاخوان بوجوب حق الایمان؛ که آن را برای شیخ ابوالفرج بابلی فرستاد.
[۲۴۳] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
• نصیحة الاخوان که برای شیخ ابوالیقظان فرستاد؛
[۲۴۴] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
• کتاب الجلیس در تاریخ و شعر؛
[۲۴۵] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    
• انتفاء المؤمنین بما فی ایدی السلاطین؛ برای برخی شیعیان صیدا نوشت.
[۲۴۶] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    
• الانیس کتابی مفصل در فنون گوناگون که ناتمام ماند؛
[۲۴۷] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    

• مختصر کتاب ابن جذاع در نسب فرزندان امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام)؛
[۲۴۸] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    
• التشجیر فی ذکر المعقبین من ولد الحسن و الحسین (علیهماالسلام)؛
[۲۴۹] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    
• الزاهد فی آداب الملوک؛ که برای صارم الدوله تألیف کرد.
[۲۵۰] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    
• تسلیة الروسا؛ برای امیرناصرالدوله نوشت.
[۲۵۱] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    
• المجالس فی مقدمات صناعة الکلام؛ که به خواست صارم الدوله در هشت مجلس تألیف شد اما ناتمام ماند.
[۲۵۲] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    
• الاقناع عند تعذر الاجماع در مقدمات علم کلام ناتمام ماند؛
[۲۵۳] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۳.    
• الکفایة فی الهدایه در مقدمات اصول علم کلام و ناتمام است؛
[۲۵۴] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۳.    

• الاصول فی مذهب آل الرسول (علیهم‌السلام)؛ در سال ۴۱۸ (هجری قمری) برای شیعیان صور نوشت.
[۲۵۵] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۳.    
• جواب رسالة الحازمیة فی ابطال العدد در رد ابوالحسن بن ابی حازم مصری؛
[۲۵۶] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۳.    
• الرسالة العامریة فی الجواب عن مسأله سألت عنها الغلاة؛ به خواست قوام الدوله در قاهره نوشت و به قاضی عامری فرستاد.
[۲۵۷] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۳.    
• مختصر القول فی معرفة النبی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) بالکتابة و سائر اللغات؛ در قاهره برای ابوالیقظان نوشت.
[۲۵۸] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۳.    
• جزوه‌ای مختصر در ارث که در طرابلس برای طلاب مبتدی تألیف کرد؛
[۲۵۹] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۳.    
• الجدول المدهش؛
[۲۶۰] محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۳.    

• الرسالة الصوفیه؛ به درخواست برخی شیعیان نوشت.
[۲۶۱] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
• الایضاح عن احکام النکاح؛ در سال ۴۴۱ (هجری قمری) به خواست امیر ذخرالدوله در صیدا نوشت و اختلاف امامیه با اسماعیلیه را در این زمینه نیز بیان کرد.
[۲۶۲] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
• رسالة التنبیه علی اغلاط ابی الحسن البصری در امامت؛
[۲۶۳] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
• الکتاب الباهر در تاریخ ناتمام ماند؛
[۲۶۴] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
• نصیحة الشیعه ناتمام است؛
[۲۶۵] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
• مسألة العدل فی المحاکمة الی العقل ناتمام ماند؛
[۲۶۶] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    

• هدایة المسترشد ناتمام است؛
[۲۶۷] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
• التذکرة باصول الفقه؛
[۲۶۸] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
• التنبیه علی حقیقة الملائمه؛
[۲۶۹] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
• الایضاح بین السنة و الامامیه؛
[۲۷۰] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
• الکلام فی الخلا و الملا؛
[۲۷۱] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
• الرد علی الغلاة؛
[۲۷۲] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
• رسالة النصوص.
[۲۷۳] علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۷، ص۱۶۶.    


کراجکی در نهایت پس از عمری تلاش علمی در دوم یا چهارم ربیع الآخر
[۲۷۴] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۵، ص۳۰۰.    
[۲۷۵] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۲۷۶] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    
[۲۷۷] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۳.    
سال ۴۴۹ (هجری قمری)
[۲۷۸] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۵، ص۳۰۰.    
[۲۷۹] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۲۸۰] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۳.    
[۲۸۱] قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۳، ص۱۰۹.    
[۲۸۲] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    
[۲۸۳] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
در شهر صور درگذشت.
[۲۸۴] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    
[۲۸۵] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
[۲۸۶] بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۳.    
[۲۸۷] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    

برخی وفات او را در سال ۴۴۰ (هجری قمری) آورده‌اند.
[۲۸۸] زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۱۳، ص۶۳۲.    

[۲۸۹] زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۲۷، ص۳۱۳.    

که درست نیست؛ چون در سال ۴۴۱ (هجری قمری) کتاب نوشته است.
[۲۹۰] محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    

(دیگر منابع:
[۲۹۱] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۱۵۶.    
[۲۹۲] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۸، ص۱۲۱.    
[۲۹۳] ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفّاظ، ج۳، ص۲۱۶.    
[۲۹۴] ذهبی، محمد بن احمد، العبر فی خبر من غبر، ج۲، ص۲۹۴.    
[۲۹۵] الخیمی موسوی خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، ج۶، ص۲۱۴.    
[۲۹۶] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۲۱۴.    
[۲۹۷] علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۲، ص۲۶۳.    
[۲۹۸] الکراجکی مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال،، ج۶، ص۳۷۴.    
[۲۹۹] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، مصفی المقال، ص۳۷۲.
[۳۰۰] قمی، شیخ عباس، الفوائد الرضویه، ص۵۷۱.
[۳۰۱] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۵، ص۳۹.    
[۳۰۲] امینی، عبدالحسین، الغدیر، ج۱، ص۱۵۵.    
[۳۰۳] بغدادی، اسماعیل بن محمد، ایضاح المکنون، ج۱، ص۸.    
[۳۰۴] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۶، ص۵.    
[۳۰۵] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۸، ص۴۹.    
[۳۰۶] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۸، ص۲۹۵.    
[۳۰۷] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۱، ص۲۷.    
)


۱. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۵، ص۳۰۰.    
۲. ↑ منتخب‌الدین رازی، علی بن عبدالله، فهرست منتجب الدین، ص۱۰۰.    
۳. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۴. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۰.    
۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    
۶. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۵۴.    
۷. ↑ علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۴، ص۱۹۸.    
۸. ↑ قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۳، ص۱۰۸.    
۹. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۶.    
۱۰. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    
۱۱. ↑ ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۳.    
۱۲. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
۱۳. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۵، ص۳۰۰.    
۱۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    
۱۵. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۵۴.    
۱۶. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
۱۷. ↑ منتجب‌الدین رازی، علی بن عبدالله، فهرست منتجب‌الدین، ص۱۰۰.    
۱۸. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۱۹. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۰.    
۲۰. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    
۲۱. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
۲۲. ↑ قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۳، ص۱۰۸.    
۲۳. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۶.    
۲۴. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
۲۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    
۲۶. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۵۴.    
۲۷. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
۲۸. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۲۹. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    
۳۰. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۵۴.    
۳۱. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۳، ص۵۴.    
۳۲. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    
۳۳. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۳.    
۳۴. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    
۳۵. ↑ علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۴، ص۱۹۹.    
۳۶. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۳۷. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
۳۸. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۴.    
۳۹. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۴۰. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۴۱. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۸.    
۴۲. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۴۳. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
۴۴. ↑ قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۳، ص۱۰۹.    
۴۵. ↑ منتجب‌الدین رازی، علی بن عبدالله، فهرست منتجب‌الدین، ص۱۰۰.    
۴۶. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۴۷. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۴۸. ↑ قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۳، ص۱۰۹.    
۴۹. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
۵۰. ↑ منتجب‌الدین رازی، علی بن عبدالله، فهرست منتجب‌الدین، ص۱۰۰.    
۵۱. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۵۲. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۵۳. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۳.    
۵۴. ↑ قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۳، ص۱۰۹.    
۵۵. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۶.    
۵۶. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۶.    
۵۷. ↑ ابوالفتح کراجکی، محمد بن علي، کنز الفوائد، ص۸۰.
۵۸. ↑ ابوالفتح کراجکی، محمد بن علي، کنز الفوائد، ص۸۷.
۵۹. ↑ ابوالفتح کراجکی، محمد بن علي، کنز الفوائد، ص۲۱۴-۲۱۵.
۶۰. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۶.    
۶۱. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۵، ص۳۰۰.    
۶۲. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۳.    
۶۳. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۶.    
۶۴. ↑ ابوالفتح کراجکی، محمد بن علي، کنز الفوائد، ص۲۵۹.
۶۵. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۲۶۶.    
۶۶. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۲۴۲.    
۶۷. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۲۴۲.    
۶۸. ↑ قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۱، ص۲۲۴.    
۶۹. ↑ منتجب‌الدین رازی، علی بن عبدالله، فهرست منتجب‌الدین، ص۱۰۴.
۷۰. ↑ علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۴، ص۱۹۹.    
۷۱. ↑ علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۴، ص۱۶۶.    
۷۲. ↑ علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۵، ص۱۵۸.    
۷۳. ↑ علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۶، ص۹۲.    
۷۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    
۷۵. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۷۶. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    
۷۷. ↑ احمدی میانجی، علی، مواقف الشیعه، ج۳، ص۱۹۰.    
۷۸. ↑ احمدی میانجی، علی، مواقف الشیعه، ج۳، ص۱۹۴.    
۷۹. ↑ احمدی میانجی، علی، مواقف الشیعه، ج۳، ص۱۹۹.    
۸۰. ↑ الحسن، عبدالله، مناظرات فی الامامه، ص۳۰۶.    
۸۱. ↑ منتجب‌الدین رازی، علی بن عبدالله، فهرست منتجب‌الدین، ص۱۰۰.    
۸۲. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۸۳. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    
۸۴. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۸۵. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
۸۶. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۵.    
۸۷. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
۸۸. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۸۹. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۹۰. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    
۹۱. ↑ ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
۹۲. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
۹۳. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۹۴. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۹۵. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
۹۶. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    
۹۷. ↑ ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
۹۸. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
۹۹. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۱۰۰. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۸.    
۱۰۱. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۱۰۲. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۴.    
۱۰۳. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۱۰۴. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۴.    
۱۰۵. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
۱۰۶. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
۱۰۷. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۱۰۸. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۴.    
۱۰۹. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    
۱۱۰. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۷.    
۱۱۱. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۴.    
۱۱۲. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۷.    
۱۱۳. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    
۱۱۴. ↑ ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
۱۱۵. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۷.    
۱۱۶. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    
۱۱۷. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۱۱۸. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۱۱۹. ↑ ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
۱۲۰. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۱۲۱. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
۱۲۲. ↑ ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
۱۲۳. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۱۲۴. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۱۲۵. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
۱۲۶. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    
۱۲۷. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    
۱۲۸. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۱۲۹. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۱۳۰. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
۱۳۱. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
۱۳۲. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۱۳۳. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۱۳۴. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    
۱۳۵. ↑ ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
۱۳۶. ↑ منتجب‌الدین رازی، علی بن عبدالله، فهرست منتجب‌الدین، ص۱۰۰.    
۱۳۷. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۱۳۸. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۱۳۹. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۳.    
۱۴۰. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    
۱۴۱. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
۱۴۲. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۱۴۳. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۱۴۴. ↑ علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۷، ص۱۶۶.    
۱۴۵. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
۱۴۶. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
۱۴۷. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    
۱۴۸. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
۱۴۹. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۱۵۰. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۱۵۱. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
۱۵۲. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۷.    
۱۵۳. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    
۱۵۴. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
۱۵۵. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۱۵۶. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۱۵۷. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    
۱۵۸. ↑ ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
۱۵۹. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
۱۶۰. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۷.    
۱۶۱. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۷.    
۱۶۲. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
۱۶۳. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۷.    
۱۶۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۷.    
۱۶۵. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۱۶۶. ↑ ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
۱۶۷. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۱۶۸. ↑ ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
۱۶۹. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۱۷۰. ↑ ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
۱۷۱. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۱۷۲. ↑ ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
۱۷۳. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۱۷۴. ↑ ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
۱۷۵. ↑ ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
۱۷۶. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۸.    
۱۷۷. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    
۱۷۸. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۱۷۹. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۱۸۰. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
۱۸۱. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
۱۸۲. ↑ منتجب‌الدین رازی، علی بن عبدالله، فهرست منتجب‌الدین، ص۱۰۰.    
۱۸۳. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۱۸۴. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۱۸۵. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۷.    
۱۸۶. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۴.    
۱۸۷. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    
۱۸۸. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۵.    
۱۸۹. ↑ ابن شهرآشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ج۱، ص۱۵۴.    
۱۹۰. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
۱۹۱. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۱۹۲. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۱۹۳. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
۱۹۴. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
۱۹۵. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۱۹۶. ↑ فهرست نسخه‌های خطی کتابخانه آیت الله گلپایگانی، ج۳، ص۴۳.
۱۹۷. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۷.    
۱۹۸. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۹.    
۱۹۹. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۳.    
۲۰۰. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۵.    
۲۰۱. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
۲۰۲. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۷.    
۲۰۳. ↑ کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۱۸۰.
۲۰۴. ↑ کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۳۳۶.
۲۰۵. ↑ کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۳۴۰.
۲۰۶. ↑ کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۴۶۷.
۲۰۷. ↑ کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۴۷۷.
۲۰۸. ↑ کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۴۹۵.
۲۰۹. ↑ کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۵۰۰.
۲۱۰. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    
۲۱۱. ↑ کلبرگ، اتان، کتابخانه ابن طاووس، ص۲۶۶-۲۶۸.
۲۱۲. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۸.    
۲۱۳. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۲.    
۲۱۴. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۵.    
۲۱۵. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۲۷۵.    
۲۱۶. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    
۲۱۷. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    
۲۱۸. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    
۲۱۹. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    
۲۲۰. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    
۲۲۱. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    
۲۲۲. ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۷.    
۲۲۳. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۸.    
۲۲۴. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۹.    
۲۲۵. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۹.    
۲۲۶. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۹.    
۲۲۷. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۹.    
۲۲۸. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۹.    
۲۲۹. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۹.    
۲۳۰. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۲۹.    
۲۳۱. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    
۲۳۲. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    
۲۳۳. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    
۲۳۴. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    
۲۳۵. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    
۲۳۶. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۰.    
۲۳۷. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
۲۳۸. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
۲۳۹. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
۲۴۰. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
۲۴۱. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
۲۴۲. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
۲۴۳. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
۲۴۴. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۱.    
۲۴۵. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    
۲۴۶. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    
۲۴۷. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    
۲۴۸. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    
۲۴۹. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    
۲۵۰. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    
۲۵۱. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    
۲۵۲. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۲.    
۲۵۳. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۳.    
۲۵۴. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۳.    
۲۵۵. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۳.    
۲۵۶. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۳.    
۲۵۷. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۳.    
۲۵۸. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۳.    
۲۵۹. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۳.    
۲۶۰. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۳.    
۲۶۱. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
۲۶۲. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
۲۶۳. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
۲۶۴. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
۲۶۵. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
۲۶۶. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
۲۶۷. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
۲۶۸. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
۲۶۹. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
۲۷۰. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
۲۷۱. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
۲۷۲. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
۲۷۳. ↑ علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۷، ص۱۶۶.    
۲۷۴. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۵، ص۳۰۰.    
۲۷۵. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۲۷۶. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    
۲۷۷. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۳.    
۲۷۸. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۵، ص۳۰۰.    
۲۷۹. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۲۸۰. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۳.    
۲۸۱. ↑ قمی، عباس، الکنی و الالقاب، ج۳، ص۱۰۹.    
۲۸۲. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    
۲۸۳. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۲، ص۷۰.    
۲۸۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۰، ص۲۳۶.    
۲۸۵. ↑ امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۰۱.    
۲۸۶. ↑ بحرالعلوم، سیدمهدی، الفوائد الرجالیه، ج۳، ص۳۰۳.    
۲۸۷. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۷۶.    
۲۸۸. ↑ زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۱۳، ص۶۳۲.    
۲۸۹. ↑ زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۲۷، ص۳۱۳.    
۲۹۰. ↑ محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۳۴.    
۲۹۱. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۱۵۶.    
۲۹۲. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۸، ص۱۲۱.    
۲۹۳. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفّاظ، ج۳، ص۲۱۶.    
۲۹۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر فی خبر من غبر، ج۲، ص۲۹۴.    
۲۹۵. ↑ الخیمی موسوی خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، ج۶، ص۲۱۴.    
۲۹۶. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۵، ص۲۱۴.    
۲۹۷. ↑ علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۰۲، ص۲۶۳.    
۲۹۸. ↑ الکراجکی مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال،، ج۶، ص۳۷۴.    
۲۹۹. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، مصفی المقال، ص۳۷۲.
۳۰۰. ↑ قمی، شیخ عباس، الفوائد الرضویه، ص۵۷۱.
۳۰۱. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۵، ص۳۹.    
۳۰۲. ↑ امینی، عبدالحسین، الغدیر، ج۱، ص۱۵۵.    
۳۰۳. ↑ بغدادی، اسماعیل بن محمد، ایضاح المکنون، ج۱، ص۸.    
۳۰۴. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۶، ص۵.    
۳۰۵. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۸، ص۴۹.    
۳۰۶. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۸، ص۲۹۵.    
۳۰۷. ↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۱، ص۲۷.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن علی کراجکی»، ج۳، ص۳۶۱.


رده‌های این صفحه : ادیبان شیعه قرن 5 (قمری) | اصولیان شیعه قرن 5 (قمری) | درگذشتگان سال 449 (قمری) | شخصیت‌های شیعه قرن 5 (قمری) | علمای شیعه قرن 5 (قمری) | فقهای شیعه قرن 5 (قمری) | لغویان شیعه قرن 5 (قمری) | مؤلفان شیعه قرن 5 (قمری) | متکلمان شیعه قرن 5 (قمری) | محدثان شیعه قرن 5 (قمری) | منجمان شیعه قرن 5 (قمری) | نحویان شیعه قرن 5 (قمری) | نحویان شیعه قرن 5 (قمری)
جعبه ابزار