محمد بن محمود اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد بن محمود اصفهانی (م
۵۷۹ هـ.ق) ادیب، واعظ و فقیه
حنبلی اهل
اصفهان بود.
اطلاعات اندکی از زندگی او در منابع موجود است و بیشتر آگاهی‌ها از گزارش صفدی به دست می‌آید.
وی در زمره علمای برجسته حنبلی زمان خود بود و نزد استادانی چون ابوسعد احمد بن محمد بغدادی، ابوالقاسم حمامی و ابورشید خرقی دانش آموخت.
مدتی نیز در
بغداد اقامت داشت و به تدریس و روایت حدیث پرداخت.
از جمله شاگردان او محمد بن حامد بن عبدالواحد بقال بوده است.
ایشان فردی متدین و راستگو شناخته می‌شد و معجمی از مشایخ خود تدوین کرده بود.
وفاتش در سال ۵۷۹ (هجری قمری) رخ داد.
ابوعبداللّه محمد بن محمود بن محمد اصفهانی درباره وی جز اطلاعات اندکی که صفدی داده است، آگاهی دیگری در دست نیست.
صفدی می‌نویسد: اصفهانی ادیبی فاضل،
واعظی مشهور
و از برجستگان علمای حنبلی در روزگار خویش بود.
همو در ادامه آورده است: وی فردی متدین، درستکار و راستگو بود
و معجمی از مشایخ خود را گردآوری کرده است.
محمد بن محمود از استادان و مشایخ بسیاری استفاده برده است.
صفدی می‌نویسد: از آن میان می‌توان به افرادی همچون ابوسعد احمد بن محمد بن ابی سعد بغدادی،
ابوالقاسم اسماعیل بن علی بن حسین حمامی،
ابورشید احمد بن محمد بن احمد خرقی اشاره کرد.
ابوعبداللّه زمانی نیز به بغداد مسافرت کرد
و مدت کوتاهی در آن‌جا به تدریس و نشر حدیث و اندوخته‌های خویش پرداخته است.
محمد شاگرانی داشته که از جمله؛ محمد بن حامد بن عبدالواحد بقّال از شاگردان او بود.
اصفهانی وفاتش در سال ۵۷۹ (هجری قمری) اتفاق افتاد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد بن محمود اصفهانی»، ج۴، ص۲۸۴.
