محمد سلیمان بن خلیفه انصاری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمد سلیمان بن خلیفه انصاری (
۴۱۷ ـ
۵۰۰ هـ.ق) فقیه، متکلم، شاعر و قاضی بزرگ مالقه بود.
وی از محضر بزرگان علم بهره برده و در جوانی به فراگیری علوم مختلف پرداخت.
ایشان در مالقه قاضی و در اشبیلیه سرپرست شورای شهر بود، اما بعداً از این مناصب برکنار شد.
از آثار مهم او
المحلّی در شرح الموطّأ مالک و
الفهرست است که توسط شاگردش ابن عطیه نقل شده است.
وی در ۵۰۰ (هجری قمری) درگذشت و در کنار کرسی قضاوت خود در مسجد دفن شد.
ابوعبداللّه محمد سلیمان بن خلیفه انصاری مالقی قاضی، فقیه، متکلم، ادیب، شاعر، زاهد و از علمای بزرگ
مالقه بود.
در سال ۴۱۷ (هجری قمری) متولد شد.
وی از همان اوان جوانی همت خویش را در طلب علم و استفاده از محضر بزرگان مصروف داشته و از هوش و ذکاوت بسیاری برخوردار بود.
انصاری از پدرش و برخی دیگر چون ابوعبداللّه محمد بن عتاب،
محمد بن شماخ
و
ابوالولید سلیمان بن خلف باجی روایت کرده و فرزندش ابواسحاق ابراهیم و برخی دیگر نیز راوی از او بوده‌اند.
مالقی شاگردش ابن عطیه (م حدود
۵۴۱ هـ.ق) بود. ابن عطیه کتاب
الفهرست را با تمام کتاب‌هایی که انصاری در فهرست مذکور از مشایخ خویش روایت کرده، از او روایت می‌کند. ابن عطیه همچنین از این‌که استاد او انصاری تألیفاتی در علم کلام داشته، خبر می‌دهد، ولی از آن‌ها نام نمی‌برد.
ابوعبداللّه در مالقه سمت قضاوت را برعهده داشت.
در
اشبیلیه نیز سرپرست شورای این شهر بود که پس از مدتی از این سمت‌ها برکنار گردید.
محمد سلیمان کتاب‌هایی تألیف کرده که عبارتند از:
•
المحلّی در شرح الموطّأ مالک است.
که با استقبال علمای معاصرش مواجه نشد و رواج نیافت.
• اثر دیگر او
الفهرست می‌باشد که شاگردش ابن عطیه آن را با تمام کتاب‌هایی که انصاری در فهرست مذکور از مشایخ خویش روایت کرده، از او روایت می‌کند.
• قطعه‌هایی از اشعار او نیز در بعضی کتب آمده است.
او در نهایت در
ربیع الاول سال
۴۹۹ یا ۵۰۰ (هجری قمری)
در مالقه درگذشت.
وی در قبری که از قبل در کنار کرسی قضاوت در مسجد برای خود آماده کرده بود، دفن شد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «محمد سلیمان بن خلیفه انصاری»، ج۳، ص۲۹۱.
