• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

موضع تهمت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





موضع تهمت به محل بدگمانی دیگران نسبت به فرد اشاره دارد و قرار گرفتن در این وضعیت با انجام کارهایی که موجب بدگمانی می‌شود، مکروه است.
همچنین، از شرایط پذیرش شهادت و ثبوت لوث، عدم قرار گرفتن در موضع تهمت است تا عدالت و صداقت در شهادت حفظ شود.




موضع تهمت محل بدگمانی دیگران قرار گرفتن.
قرار دادن خود در معرض بدگمانی دیگران با انجام دادن کاری یا ورود در مکان یا مجلسی که موجب گمان بد بردن به انسان می‌شود، مکروه است. در روایتی از امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) آمده است: «هرکس خود را در معرض بدگمانی دیگران قرار دهد، نباید کسی را که به او گمان بد برده، سرزنش کند». در حدیثی دیگر از امام صادق (علیه‌السّلام) آمده است: «هر کس وارد موضعی از مواضع تهمت گردد و به او گمان بد برده شود، جز خود، کسی را ملامت نکند».

از شرایط پذیرش شهادت شاهد، در موضع تهمت نبودن او است؛ بدین معنا که بر شهادت او جلب منفعتی و یا دفع ضرری مترتب نگردد، مانند شهادت شخص برای شریکش در مال مشترک (جلب منفعت) و شهادت عاقله بر عادل نبودن شهود جنایت (دفع ضرر).

از شرایط ثبوت لوث، در موضع تهمت بودن فرد یا افراد است؛ بدین معنا که قـرایـن و شواهدی که آنان را در موضع تهمت (ظن وقوع جنایت توسط آنان) قرار می‌دهد، وجود داشته باشد.

۱. سبزواری، سید عبد‌ الاعلی، مهذب الاحکام، ج ۱۵، ص ۳۰۷.    
۲. شیخ حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۱۲، ص ۳۶.    
۳. شیخ حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۱۲، ص ۳۶.    
۴. نجفی جواهری، شیخ محمدحسن، جواهر الکلام، ج ۴۱، ص ۶۰-۶۹.    
۵. نجفی جواهری، شیخ محمدحسن، جواهر الکلام، ج ۴۲، ص ۲۳۱.    
۶. علامه حلی، ارشاد الاذهان، ج ۲، ص ۲۱۸.    
۷. شهید ثانی، الروضة البهیة، ج ۱۰، ص ۷۲.    



• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السّلام)، ج ۸، ص ۳۶۶.


رده‌های این صفحه : اصطلاحات فقهی | شهادت | فقه | لوث




جعبه ابزار