موضوع عرفی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
موضوع عرفی به واژهای اطلاق میشود که در معنای عرفی خود
موضوع حکم واقع شده و
شارع در معنای آن تصرفی نکرده است.
این واژه باید در زمان
مجتهد به همان معنای عرفی که در زمان شارع به کار میرفته، به کار رود و در صورت ابهام، به
عرف مراجعه میشود.
موضوع عرفی مقابل
موضوع لغوی و شرعی.
موضوع عرفی عبارت است از لفظی که به معنای عرفی اش موضوع حکـم یا احکامی واقع شده باشد و شارع مقدس در معنای آن -به حذف یا اضافه- تصرفی نکرده باشد و لفظ
به همان معنای عرفی که در زمان شارع به کار میرفته، در این زمان هم که مجتهد حکم را از آن استنباط میکند، به کار رود و معنای آن تغییر نکرده باشد.
برای تبیین موضوع عرفی در صورت مبهم بودن آن، به عرف رجوع و سعه و ضیق حدود آن از عرف گرفته میشود.
• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهمالسّلام)، ج۸، ص ۳۶۹.
