• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مکاری ( مقاله دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مُکاری به کسی گفته می‌شود که چارپای خود را برای کرایه دادن در اختیار دیگران قرار می‌دهد.
این شخص، که امروزه می‌توان او را با راننده وسایل نقلیه مسافربری مقایسه کرد، از احکام مربوط به مسافر در سفر مستثنی است



مُکاری به کسی گفته می شود که چارپای خود را کرایه می دهد.
مکاری از «کری» کسی را گویند که چارپایش را به دیگری کرایه می‌دهد. عنوان یاد شده در بعضی روایات سفر و به تبع در فقه، باب صلات آمده است.


سفر با شرایطی موجب قصر نماز و افطار روزه می‌شود؛ لیکن در روایات سفر، گروه‌هایی از این حکم استثنا شده‌اند. از جمله آنها مکاری است که چارپا را برای سفر کرایه می‌دهد و خود نیز همراه آن می‌رود، مانند آنچه امروز متداول است که راننده، وسیله نقلیه مسافری خود را همراهی می‌کند.
نماز مکاری در سفر تمام و گرفتن روزه ماه رمضان بر او واجب است.


۱. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۴، ص۳۸، واژۀ «کری.    
۲. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۸، ص۴۸۴.    
۳. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۸، ص۴۸۸.    
۴. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۸، ص۴۹۰.    
۵. شهید ثانی، الروضة البهیة، ج۱، ص۷۸۴-۷۸۵.    



•فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهم‌السّلام)، ج۸، ص۲۲۱.


رده‌های این صفحه : اصطلاحات فقهی




جعبه ابزار