مکی بن عبدالله مقدسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مکی بن عبدالله مقدسی (
۴۳۲ ـ
۴۹۲ هـ.ق) فقیه
شافعی، محدث و مدرس اهل
بیت‌المقدس بود.
وی در جست‌وجوی علم، به شهرهایی چون
بغداد،
دمشق،
کوفه،
مصر و
موصل سفر کرد و نزد استادان بزرگ
حدیث و
فقه آموخت.
او از چهره‌های برجسته فقه شافعی در بیت‌المقدس بود و شاگردانی چون
هبه‌الله شیرازی تربیت کرد.
تألیفاتی در تاریخ و فقه از ایشان برجای مانده است، از جمله می‌توان به
تاریخ بیت‌المقدس اشاره نمود.
وی پس از اشغال بیت‌المقدس توسط
صلیبیان در سال ۴۹۲ (هجری قمری) به اسارت درآمد.
او را به‌سبب عدم پرداخت فدیه، در همان سال در باب انطاکیه بیت‌المقدس به قتل رساندند.
ابوالقاسم مکی بن عبداللّه لسلام بن حسین انصاری مقدسی معروف به
ابن رُمَیْلی در دهم
محرم سال ۴۳۲ (هجری قمری)
در رمیله از نواحی بیت‌المقدس متولد شد.
برای کسب علم به شهرهای گوناگون سفر نمود و از بزرگان آن مناطق بهره برد.
وی از فقهای شافعی مذهب بود.
مردم از شهرهای گوناگون از وی استفتاء نموده و او طبق مذهب شافعی فتوا می‌داد.
ابوالقاسم در دمشق از علی بن خضر
و ابوالقاسم حِنّائی،
در بغداد از ابوجعفر بن مسلمه،
در بیت‌المقدس از ابوعثمان بن ورقاء
و در مصر از عبداللّه لباقی بن فارس حدیث آموخت.
وی همچنین در جستجوی علوم بیشتر مسافرت‌هایی به شهرهای کوفه،
بصره، عسقلان، صور،
طرابلس، آمد، واسط، موصل و میافارقین داشت.
مکی بن عبداللّه فقه شافعی را در بیت‌المقدس تدریس می‌نمود.
فقیهانی چون هبه‌الله شیرازی
و عمر رؤاسی
شاگرد او بودند.
انصاری آثاری داشته که از آثار وی می‌توان به کتاب
تاریخ بیت‌المقدس اشاره نمود.
مقدسی پس از حمله اروپاییان و اشغال بیت‌المقدس
به دست آن‌ها، اسیر شد.
در مقابل آزادی او مبلغی خواستار شدند
که کسی حاضر به پرداخت آن نشد
و در نتیجه او را سال ۴۹۲ (هجری قمری)
در باب انطاکیه بیت‌المقدس
به قتل رساندند.
در تاریخ وفات وی اختلاف وجود دارد.
سمعانی آن را در
۴۹۰ (هجری قمری) نیز ذکر کرده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «مکی بن عبدالله مقدسی»، ج۳، ص۳۸۷.
