حدادیه، کوه kūh-e haddādiy(yy)e، کوهی با ارتفاع ۲۲۰۰ متر در دامنه جنوبی البرز مرکزی، شمال غربی چال استلک و جنوب شنگزار. آبریز منطقه از شمال به جنوب جریان دارد و چشمهای کوچک دارد که اغلب اوایل تابستان خشک میشود. مراتع سرسبز و پوشش گیاهی متنوع آن محل چرای دام اهالی رودک بوده است. در (دهه ۱۳۷۰ هـ.ش) بخشی از منطقه به تملک ارتش درآمد و محصور شد. با وجود قوانین محیط زیست، مراتع حدادیه تا حدی در معرض ساختوساز قرار گرفتهاند. کوه حدادیه کوهی در دامنه جنوبی البرز مرکزی، نیز مراتعی در کنار آن. این کوه در °۵۱ و ´۳۲ و ´´۳۰ طول شرقی و °۳۵ و ´۴۸ و ´´۵۵ عرض شمالی و در ارتفاع ۲۰۰‘۲ متری از سطح دریـا و در فـاصله ۵۰۰ متـری شمال غربی چال ـ استلک و در ۳۰۰ متری جنوب منطقه شنگزار و در دو کیلومتری سمت شمال غربی گردنه قوچک، در سمت شرق منطقه احتسابیه و حدود یککیلومتری شمال سوهانک جای دارد. آبریز منطقه حدادیه از شمال به جنوب و دارای چشمه کوچکی است که در بیشتر سالها در اوایل تابستان میخشکد. منطقه حدادیه به سبب ارتفاع نسبتاً بلند، از مراتع سرسبز به شمار میآید و دارای پوشش گیاهی نسبتاً انبوه و متنوع است؛ چنانکه اهالی روستای رودک که در گذشته دارای دام فراوان بودند، گوسفندان خود را در این منطقه میچرانیدند. در سالهای (دهه ۱۳۷۰ هـ.ش) این منطقه به تملک ارتش درآمد و بخش عمده آن محصور گردید و تأسیساتی در آن برپا شد و این امر مشکلاتی برای اهالی رودک فراهم آورد. آنان برای احقاق حق خود به قوه قضاییه متوسل شدند. برپایه قوانین محیط زیست، ایجاد تأسیسات ساختمانی در شمال تهران و در بلندیهای بالای ۸۰۰‘۱ متر ممنوع است؛ با این همه، مراتع منطقه حدادیه از تعرض ساختوساز مصون نمانده است. • پازوکی طرودی، ناصر، دانشنامه تهران بزرگ، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «کوه حدادیه»، ص۷۵۹. ردههای این صفحه : دانشنامه تهران بزرگ | کوه های تهران
|
||||||||||||||||||||||||||