• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابومحمد مهلّبی ازدی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





ابومحمد مهلّبی (۲۹۱ق-۳۵۲ق)، وزیر دانشمند و «ذووزارتینِ» معزالدوله و خلیفه عباسی بود و آثاری در زمینه شعر، لغت و نحو از خود بر جای گذاشت و سرانجام در ۶۱ سالگی درگذشت و در بغداد دفن شد.



ابومحمد حسن بن محمد بن‌ هارون مهلّبی ازدی (۳۵۲ق)، وی به سال ۲۹۱ هجری در بصره به دنیا آمد و از فرزندان قبیصه بن مهلّب بن ابی صفره بود.


مهلّبی سیزده سال و سه ماه وزیر معزالدوله دیلمی بود. وی پیش از وزارت، زندگی سختی داشت.


ابومحمد در جایگاه عالی عقل، منزلت و همت قرار داشت و دوستدار علما و مورد قبول آنان بود. بعدها به وزارت المطیع عباسی رسید و لقب ذووزارتین یافت.


آثار او عبارت‌اند از:
رسائل و توقیعات؛
دیوان شعر؛
[۴] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۴۹.

اللغة فی مخارج الحروف؛
دیوان رسائل و کتابی درباره اصول نحو.

سرانجام به سال ۳۵۲ هجری با بیش از شصت سال عمر، در راه واسط از دنیا رفت و در مقابر قریش در مقبره نوبختیه بغداد به خاک سپرده شد.

۱. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۲، ص۱۲۷.    
۲. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۴، ص۱۴۳.    
۳. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۶، ص۴۱.    
۴. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۴۹.
۵. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۲۷۰.    
۶. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۱۹۸.    
۷. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۲، ص۱۲۷.    
۸. ثعالبی، عبدالملک بن محمد، یتیمة الدهر، ج۲، ص۲۶۵.    
۹. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۳، ص۹۷۶.    
۱۰. ابن دمیاطی، احمد بن ایبک، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۷۳.    
۱۱. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۷، ص۲۴۳.    
۱۲. باخرزی، ابوالحسن، دمیه القصر وعصرة اهل العصر، ج۱، ص۳۶۷.    
۱۳. ابن حزم، علی بن احمد، جمهرة انساب العرب، ص۳۷۰.    
۱۴. تنوخی، محمد بن علی، نشوار المحاضره و اخبار المذاکره، ج۷، ص۲۵۳.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «ابومحمد مهلّبی ازدی»، ج۲، ص۱۷۹.






جعبه ابزار