دموکراسی و بازگشت به هویت خویش (فقه سیاسی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دموکراسی در ایران از دوران
مشروطه بهعنوان راهکاری برای ساماندهی
هویت ملی و دینی مطرح شده است.
این مفهوم در کنار مباحثی چون
قومیت،
اقلیتهای مذهبی و تحولات جهانی اهمیت فزایندهای یافته است.
بسیاری از
متفکران مسلمان، دموکراسی غربی را نه تقلید از غرب بلکه شیوهای برای بازگشت به هویت اصیل اسلامی یا ملی خود تفسیر کردهاند.
برخی نیز کوشیدهاند الگوهای
دموکراتیک را با
باورهای دینی و
سنتهای بومی درهم آمیزند.
دموكراسى نخبه گرا← نخبه گرايى
دموكراسى و هويت جمعى و ملى از موضوعات اصلى مورد توجه در مباحث سياسى به ويژه
جامعهشناسی معاصرند. در كشور
ایران بحث درباره اين موضوعها، همزمان با جنبش مشروطه آغاز شده است و تا به امروز ادامه يافته است. توجه به قوميتها، اقليتهاى دينى، مذهبى و تحولات جهانى مرتبط با آنها، موجب اهميت فزاينده اينگونه از مباحث شده است.
پس همه متفكران مسلمانى كه در جاىجاى جهان اسلام انديشه سياسى مطلوب را در دموكراسى غرب يافتهاند، خودباخته و شيداى غرب نبودهاند، بسيارى از آنان با برداشتى كه خود در انديشه سياسى داشتهاند در حقيقت دموكراسى را راه بازگشت به خويشتن و هويت ملى يا اسلامى پنداشتهاند و برخى از آنان نيز دموكراسى غربى را با مدلهاى ملى و يا معتقدات اسلامى خود تطبيق دادهاند.
•
عمید زنجانی، عباسعلی، فقه سیاسی، ج۲، ص۴۵.
