رزمنده دشمن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رزمنده دشمن در
فقه و
حقوق اسلامی به کسانی اطلاق میشود که به طور مؤثر در پیشبرد جبهه دشمن مشارکت دارند.
این مفهوم شامل افراد مسلح، اعضای ارتش منظم، داوطلبان و غیرنظامیانی است که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در فعالیتهای جنگی نقش دارند.
افراد غیررزمندِ دشمن که در
جنگ شرکت نمیکنند از مصونیت و حمایتهای حقوقی برخوردارند.
افرادی که بدون تجاوز به سرزمین خود، بهطور مسلحانه علیه نیروهای دولت دیگر برخیزند، محارب محسوب شده و از شمول قوانین مربوط به غیرنظامیان خارج میشوند.
افراد دشمن و منظور از آنان كسانى هستند كه به نحوى موجب تقويت جبهه دشمن مىشوند.
پس رزمنده دشمن تنها در مورد كسانى صدق نمىكند كه سلاح به دست بوده و جزيى از ارتش منظم دشمن هستند، بلكه شامل تمامى كسانى مىشود كه به نحوى در پيشبرد جنگ به نفع دشمن مؤثر باشند، هرچند كه سلاح در دست نداشته باشند و يا از گروههاى داوطلب و ميليشيا محسوب شوند.
در جهاد اسلامى افراد غير رزمنده دشمن، مادام كه در فعاليتهاى جنگى مؤثر نيستند، از مصونيت برخور دارند.
تمامى كسانى كه از اعمال خصمانه جنگى خوددارى مىكنند، به لحاظ اين كه در جنگ شركت ندارند، غير رزمنده محسوب شده و حقوق آنان محترم شمرده مىشود.
در
دیدگاه اسلامی هرگاه مردم يک سرزمين اشغال نشده و مورد تجاوز قرار نگرفته، به ناحق بر عليه نيروهاى مسلح دولت و ملت ديگرى برخيزند و با حمل اسلحه و به كار گرفتن سلاحهاى جنگى دست به اقدامات مسلحانه بزنند؛ محارب محسوب مىشوند و از شمول مقررات مربوط به غير نظاميان خارج مىشوند.
منابع دیگر:
فقه سياسى ۲۳۱/۵-۲۳۰.
•
زنجانی، عباسعلی، فقه سیاسی، ج۲، ص۹۲-۹۳.
