۱ - مصیبت خاندان پیامبر وجودم را به لرزه درآورد، و این مصیبتها بسیار بزرگ و عظیم است. ۲ - چشمهای من در کنار فرات برای جسمهای به خون غلتیده گریان شد. برای خاندان بزرگ پیامبر برگزیده. ۳ - بزرگانی که بسیار پاک و منزه هستند، در کنار فرات (کشته شدند). که این بزرگان نزد ما دارای حرمت و کرامت هستند. ۴ - چه زنان پاک و آزادهای و چه یتیمانی که آواره شدند و چه بزرگوارانی که بر آنها شمشیر فرود آمد. ۵ - بر خاندان رسول اللّه (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) فرشتگانی درود فرستادند. فرشتگانی که خوشسیما و بزرگوارند. ۶ -ای فاطمه (سلاماللهعلیها) ! فرزندان بزرگوار تو مرا متالّم کردند، و آن تالّم در وجود من شعلهور گشت و من فرد صادقی هستم. ۷ - و روزگار خود را طوری سپری میکنم، که زندگی برای من لذّتی نداشته باشد، که گویا چیزهای گوارا و لذیذ بر من حرام است. ۸ - و آب شیرین و گوارا مرا سیراب نمیکند و هیچ سایه و غذایی برای من گوارا نیست. ۹ - به من میگویند که صبر جمیل و آسایش پیشه کن در حالیکه هیچ راهی برای رسیدن به صبر جمیل وجود ندارد. ۱۰ - چگونه صبر پیشه کنم بعد از این همه مصیبت که بر آل محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) وارد شد، در حالی که در دل من درد و رنج میباشد. • • •
۱ - علی (علیهالسّلام) ! تو همسر پارهی تن پیامبر و تنها نگهبان زهرا (سلاماللهعلیها) و پدر فرزندان نجیب اویی! ۲ - فرزندانی که در راه خدا پر جد و جهدند و از او یاری میجویند و به وی معتقدند و برای او کار میکنند. ۳ - و چنان راهنمایانی هستند که اگر شب تاریک گمراهی، سایه بر سرها گسترد شبروان را بهتر از هر کوکب و شهابی، رهبری میکنند. ۴ - از آن روز که مهر خود را به پای آنان ریختم، مرا رافضی خواندند و این لقب بهترین نام من است. ۵ - در راه خدای ذو العرش، پیوسته و همیشه بر روان فرزندان غمگسار فاطمه باد! ۶ - آن دو فرزند که یکی به سم کشنده مسموم شد و دیگری با گونهی خاکآلود، در خاک آرمید. ۷ - و پس از وی، عابد زاهد، امام سجاد (علیهالسّلام) است و آنگاه باقر العلمی که به غایت طلب نزدیک است. ۸ - و جعفر صادق (علیهالسّلام) و فرزندش موسی (علیهالسّلام) و پس از آن امام نیکوکاری چون حضرت رضا (علیهالسّلام) و امام جواد (علیهالسّلام)، عابد و کوشا. ۹ - و امام عسکری و مهدی که قائم آنان و صاحب امری است که تشریف نظیف و سپید هدایت بر تن دارد. ۱۰ - و زمین را پس از آنکه از ستم پر شده باشد از عدل و داد پر میکند و گمراهان و بدکاران را برمیاندازد. ۱۲ و ۱۱ -ای علی! من در راه عشق تو، گروهی از دشمنان بیباکت را با بیرون ریختناندیشه و گفتار تدریجی خویش، کوبیدم تااندیشههای من با شمشیر برّان شعر و سخن، داغ ننگ بر جبین آنها زد. • • •
۱ - دودمان محمّد نبی (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم)، اهل فضیلت و منقبت هستند. ۲ - اینان روشنیبخش کوردلان و دستگیر درماندگانند. ۳ - آنان راستگویان پیشگام در کارهای پسندیده میباشند. ۴ - و ولای آنان از جانب خدای رحمان، در قرآن فرض و واجب گردیده است. ۵ - ایشان صراط مستقیمند که گروهی از مردم در این راه رستگار و عدهای از راه آنان منحرف میشوند. • • •
۱ -ای سروران من وای فرزندان علی! ای آل طه وای خاندان رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) ! ۲ - کیست که با شما برابری کند؟ چه شما بندگان خدا در روی زمین هستید. ۳ - شمایید آن ستارگان هدایتی که خداوند رهسپاران این راه را به شما رهبری میکند. ۴ - اگر رهبری شما نبود، ما به ضلالت میافتادیم و گمراهی با هدایت مشتبه میشد. ۵ - توشهای جز مهر شما ندارم و آن بهترین زاد و ذخیره و پشتوانهی من در پهنهی حشر است. ۶ - دوستی شما و بیزاری از بدگویانتان، اعتقاد من است.
|