قانون اساسی عرفی (فقه سیاسی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قانون اساسی عرفی مجموعهای از قواعد تاریخی و نانوشته است که نمونه بارز آن در
نظام حقوقی بریتانیا دیده میشود.
این نوع
قانون اساسی یک متن واحد و منسجم ندارد و بخشی از قواعد آن در اسناد متعدد و پراکنده ثبت شده است.
قواعد عرفی
حقوق اساسی از تداوم رفتار قانونی و منظم مقامات حکومتی شکل میگیرد و کارکردی مشابه رویه قضایی دارد.
میان قواعد عرفی حقوق اساسی و قواعد حقوق اساسی عرفی تفاوت وجود دارد.
دومی پس از تصویب رسمی جنبه قانونی مییابد، اما اولی همچنان در قالب عرف باقی میماند.
نمونه بارز قانون اساسى عرفى را به طور معمول در قانون اساسى بريتانيا بررسى مىكنند.
قانون اساسى
انگلستان در حقيقت مجموعهاى از اسناد بازمانده از تاريخ گذشته اين كشور است.
معناى قانون اساسى عرفى، آن نيست كه هيچكدام از قواعد حقوق اساسى آن مكتوب و مدون نباشد، بلكه پارهاى از قواعد به صورت ناپيوسته در اسناد متعدد گرد آورى شده است.
قواعد عرفى حقوق اساسى از تكرار عمل قانونمند زمامداران و مجريان
حاکمیت و روساى نهادهاى اساسى و سران دولتها ناشى مىشود و قواعد عرفى حقوق اساسى به منزله رويه قضايى است كه در اعمال قوانين قضايى توسط قضات عاليه بشر، اتخاذ و اعمال مىشود.
بين قواعد عرفى حقوق اساسى و قواعد حقوق اساسى عرفى نبايد اشتباه كرد، قواعد حقوق اساسى عرفى به آن دسته از قواعد حقوق اساسى گفته مىشود كه از عرف گرفتهشده، ولى به شيوه خاص قانونى تصويب شده و جنبه قانونى پيدا كرده است.
اما قواعد عرفى حقوق اساسى عبارت از آن دسته از قواعد عرفى است كه همچنان در قالب عرفى خود باقى مانده و در قالب قواعد مصوب حقوق اساسى در نيامده است.
•
عمید زنجانی، عباسعلی، فقه سیاسی، ج۲، ص۳۵۰.
