• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 
لشگرک
معرفی مکان
ناملشکرک
نام محلیلشگرک
نام‌ لاتینlaškarak
استانتهران
شهرستانلواسانات
کاربرینگهداری و آموزش سواره‌نظام
کاربری کنونیمرکز آموزش و تربیت تکاوران نیروی زمینی ارتش
دیرینگیدوره قاجار و پهلوی
مالک اثردولتی
طولحدود ۱.۶ کیلومتر
ارتفاعحداکثر ۲۰۰ متر

لشکرک \ laškarak \، منطقه‌ای در جبهه جنوبی رودخانه جاجرود، بین روستای زردبند و شهر لواسان است.
طول آن حدود ۱.۶ کیلومتر و عرض حداکثر ۲۰۰ متر است.
راه تهران به لواسان از این منطقه عبور می‌کند و به دو شاخه تقسیم می‌شود:
به فشم و لواسان.
در شرق لشکرک پاسگاه نیروی انتظامی و اداره راه قرار دارد.
در دوره‌های قاجار و پهلوی، لشکرک محل نگهداری و آموزش سواره‌نظام بود و بخشی از اراضی توسط خانواده ارمنی برای کاشت یونجه استفاده می‌شد.
امروزه اراضی لشکرک دولتی است و مرکز آموزش و تربیت تکاوران نیروی زمینی ارتش ایران در آن مستقر است؛ کاربری نظامی موجب حفظ هویت طبیعی منطقه شده است.



لشگرک یا لشگرک، نام منطقه‌ای واقع در جبهه جنوبی رودخانه جاجرود، حدفاصل میان روستای زرد‌بند (زرده‌بند) در غرب و شهر لواسان در شرق.


طول منطقه لشکرک از پل میان آن و شهر لواسان در شرق تا پل کله‌گاوی در غرب که مرز لشکرک با زردبند است، حدود ۶۰۰‘۱ متر و عرض آن از حاشیه رودخانه جاجرود در سمت شمال و دامنه ارتفاعات هزار‌دره در جنوب حداکثر ۲۰۰ متر است.


در لشکرک راه تهران به لواسان که از گردنه قوچک سرازیر می‌شود، به دو شاخه تقسیم می‌گردد.
شاخه‌ای به سوی فشم و شاخه دیگر به سمت مرکز شهر لواسان می‌رود.
در منتهاالیه شرقی لشکرک پاسگاه نیروی انتظامی و اداره راه منطقه واقع است.
کلیه زمین‌ها و اراضی لشکرک دولتی محسوب می‌شود.


در دوره قاجار اراضی لشکرک محل نگهداری چهارپایان هنگ سواره‌نظام بود.
در دوره پهلوی اول همین کاربری برای لشکرک حفظ شد.
در دوره پهلوی دوم لشکرک بخشی از پادگان سلطنت‌آباد تهران بود و هنگ سواره‌نظام سلطنت‌آباد که به نام فوزیه ــ نخستین همسر محمدرضا پهلوی ــ نام‌گذاری شده بود، در این محل به آموزش و تمرینات نظامی می‌پرداخت.
بخشی از اراضی سمت شمال شرقی و حاشیه رودخانه لشکرک نیز در اختیار ۵ خانواده ارمنی بود که در آن‌جا به کاشت یونجه برای اسبان و قاطران حکومتی اشتغال داشتند.


اکنون نیز مالکیت دولتی بر زمین‌های لشکرک تداوم دارد و مرکز آموزش و تربیت تکاوران نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران در آن مستقر است.
در کنار مجموعه نظامی لشکرک یک واحد پذیرایی و غذاخوری در قسمتی از پادگان وجود دارد که بیشتر وابستگان نظامی مستقر در پادگان و میهمانان آنان از آن استفاده می‌کنند.
حفظ مالکیت دولتی بر اراضی لشکرک و اختصاص کاربری نظامی به آن موجب شده است تا هویت طبیعی منطقه حفظ گردد و مانند دیگر مناطق رودبار قصران و لواسان گرفتار ساخت‌وسازهای بی‌رویه نشود.


پازوکی طرودی، ناصر، دانشنامه تهران بزرگ، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «لشگرک»، ص۱۴۳۶.    






جعبه ابزار