نجس العین (مقالهدوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَجس العین از اصطلاحات به کار رفته در
فقه، به عین نجسی گفته میشود که نجاستش ذاتی است.
عنوان نجس العین بر عین نجسی که نجاستش ذاتی است -و نه عارضی ـ و
شارع بر خود آن -قطع نظر از عوارض ـ حکم به
نجاست کرده است، اطلاق میشود. مقابل آن،
متنجس قرار دارد.
نجس العین از
حیوان عبارت است از
سگ و
خوک؛ از
انسان،
کافر و از اشیا،
ادرار و
مدفوع انسان و حیوان حرام گوشت؛ منیّ،
خون،
شراب.
• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهمالسلام)، ج۸، ص۵۰۰.
