نخ
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَخ تار ریسیده شدهٔ الیاف طبیعی یا مصنوعی، به صورت رشتههای باریک است.
از آن به مناسبت در بابهای
طهارت،
صلات،
صوم و
صلح نام بردهاند.
برای نخ احکامی بیان شده است.
به تصریح جمعی، در صورت نیاز
کفن به دوختن،
مستحب است با نخهای خود کفن باشد و مرطوب کردن نخها با
آب دهان مکروه است.
به قول جمعی،
نماز با لباسی که نخ آن غصبی باشد باطل است.
چنانچه روزهدار، نخ مرطوب شده با آب دهان را دوباره در دهانش بگذارد و رطوبت آن را فرو ببرد، روزهاش باطل میشود؛ مگر آنکه رطوبت نخ در آب دهان به گونهای مستهلک شود که عنوان رطوبت خارجی بر آن صادق نباشد.
لباسی که با نخ غصبی دوخته شده است، در صورت امکان، غاصب بـه درآوردن آن ملزم میشود؛ هرچند موجب خرابی و پارگی لباس شود و اگر بر اثر آن نقصانی در نخ پدید آید، ضامن است و چنانچه با درآوردن نخها بیم
تلف و از بین رفتن آنها برود، مالک لباس، ضامن
قیمت آنها خواهد بود که باید به مالک نخها بپردازد. همچنین اگر جراحت حیوانی محترم، همچون
گوسفند، با نخ غصبی بخیه شود، تنها در صورت ایمنی از تلف یا معیوب شدن حیوان، نخها در آورده میشود. در غیر این صورت، غاصب، ضامن قیمت آن میباشد؛ لیکن در حیوان غیر محترم، همچون
خوک و سگ هار، که تلف کردن آن بدون
تذکیه جایز میباشد، نخها بیرون آورده میشود؛ هرچند منجر به هلاکت
حیوان گردد.
• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهمالسلام)، ج۸، ص۵۰۹.
