نَجوا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
نَجوا به معنای سخن پنهانی و در گوشی؛ رازگویی است.
از آن به مناسبت در باب
حج سخن گفتهاند.
قرآن در دو آیه به موضوع نجوا اشاره کرده است. در یک آیه درباره چگونگی نجوا به
مؤمنان توصیه،
(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَنَاجَيْتُمْ فَلَا تَتَنَاجَوْا بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَتَنَاجَوْا بِالْبِرِّ وَالتَّقْوَى وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ) و در آیه دیگر، از آن
نکوهش کرده است.
(إِنَّمَا النَّجْوَى مِنَ الشَّيْطَانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيْسَ بِضَارِّهِمْ شَيْئًا إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ)
در جمع سه نفره، نجوای دو نفر با یکدیگر
مکروه است. علت این کراهت در روایتی چنین بیان شده که این کار موجب ناراحتی و
اذیت فرد سوم میشود.
• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (علیهمالسلام)، ج۸، ص۵۰۳.
