عسلک، کوه \ kūh-e asalak \، کوهی در ابتدای یال جنوبی قله جانستون بین روستاهای لالان بالا و آبنیک است. ارتفاع این کوه ۳٬۰۱۰ متر است و از شمال به کوه جانستون، از جنوب به زایگان، از شرق به آبنیک و از غرب به لالان بالا محدود میشود. آبریزهای آن به سمت روستاهای اطراف و گردنه آبشار و غار دیوبند جریان دارند. قله عسلک یک قله فرعی است و معمولاً به عنوان قله اصلی شناخته نمیشود. دامنههای آن صخرهای و شنی بوده و پوشش گیاهی کمی دارد؛ درههای اطراف نیازمند اقدامات حفاظتی هستند. بهترین مسیر صعود از دره لالان و یال میانی است و با وجود بلندی نه چندان زیاد، چشماندازی زیبا ارائه میدهد. کوه عسلک کوهی واقع در ابتدای یال بلند و جنوبی قله جانستون، میان روستاهای لالان بالا و آبنیک. این کوه با بلندی ۰۱۰‘ ۳ متر از سطح دریا در °۵۱ و ´۳۶ و ´´۵ طول شرقی و °۳۶ و ´۵ عرض شمالی جای دارد. از شمال توسط یالی بلند به کوه جانستون، از جنوب به روستای زایگان، از شرق به روستای آبنیک و از غرب به روستای لالان بالا منتهی میشود. کوه عسلک با هریک از روستاهای یادشده حدود ۵۰۰‘۱ متر فاصله دارد. آبریز شرقی این کوه به طرف روستای آبنیک، آبریز غربی آن به سوی روستای لالان و آبریز شمالیاش به گردنه آبشار و غار دیوبند سرازیر میشود. قله عسلک از قلههای فرعی به شمار میرود و معمولاً از آن به عنوان قلهای شاخص و اصلی یاد نمیشود. این قله در دو سمت شرق و غرب خود توسط دو یال بلند به روستاهای همجوارش منتهی میگردد. قسمتهای جنوبی یال شرقی پرشیب و دارای پرتگاه است. دامنههای قله عسلک به سبب شنی و صخرهای بودن، فاقد خاک کافی برای رشد گیاهان و یا نفوذ آب جهت ذخیرهسازی است؛ به همین سبب، از لحاظ پوشش گیاهی فقیر است. درههای اطراف این کوه نیاز به انجام اقدامات حفاظتی، از جمله گابیونبندی برای جلوگیری از رانش خاک دارد. کوهنوردان برای رسیدن به قله عسلک، از دره لالان و سمت راست روستای لالان بالا حرکت کرده و پس از عبور از یال میانی، به قله صعود میکنند. با اینکه قله عسلک بلندی چندانی ندارد، اما به سبب موقعیت خاص خود و چشمانداز زیبایش، برای یک کوهنوردی سبک مناسب است. • یاسینی و پازوکی طرودی، مجید و ناصر، دانشنامه تهران بزرگ، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «کوه عسلک»، ص۱۱۸۱. ردههای این صفحه : دانشنامه تهران بزرگ | کوه های تهران
|
||||||||||||||||||||||||||