|
| ||||||||||||||||||||||||||||||
پیازک، کوه و گردنه kūh va gardane-ye piyāzak، با ارتفاع متوسط ۳۵۵۰ متر، میان کوههای گلهکچ جنوبی و شمالی قرار دارد. نام آن از رویش فراوان پیاز کوهی گرفته شده است. آبریز جنوب شرقی آن به مراتع الرم و رودخانه لار میریزد. آبریز غربی از دامنههای کوه گلهکچ شمالی به مراتع گلهکچ و دریاچه سد لار میرسد. این منطقه به سبب ارتفاع زیاد و بهرهگیری از نزولات آسمانی، پوشش گیاهی انبوه و متنوعی دارد. سالانه هزاران رأس دام عشایر مناطق قم و ورامین در مراتع آن تغذیه میکنند. کوه و گردنه پیازک کوه و گردنهای که در °۵۱ و ´۵۰ طول شرقی و °۳۶ و ´۱ عرض شمالی، در ارتفاع متوسط ۵۵۰‘ ۳ متر از سطح دریا واقع است. این کوه در حد فاصل کوه گلهکچ جنوبی با ارتفاع ۶۳۰‘ ۳ متر و کوه گلهکچ شمالی با ارتفاع ۵۵۰‘ ۳ متر جای دارد. سبب نامگذاری پیازک فراوانی رویش پیاز کوهی، نوعی گیاه خوراکی مانند تره با بوی تند، در این ناحیه است. آبریز این کوه و گردنه به سمت جنوب شرقی و غربی است. آبریز جنوب شرقی پس از سرچشمهگرفتن از گردنه پیازک، در جهت شرق به کوه پیازک و سپس، مراتع الرم میرسد؛ سپس به سمت جنوب منحرف میشود و به قزلدره میریزد و در ادامه مسیر خود به سمت جنوب، به رودخانه لار منتهی میشود. آبریز سمت غرب گردنه پیازک نیز پس از عبور از دامنههای جنوبی کوه گلهکچ شمالی، در مسیر خود به سمت غرب، به مراتع گلهکچ میرسد و پس از پیوستن به رودخانه سفیدآب، به سمت جنوب منحرف میشود و به چشمه و کاروانسرای چشمه دوبرار میرسد. آنگاه به سمت جنوب شرقی و سپس شرق ادامه مییابد و به دریاچه سد لار منتهی میشود. محدوده کوه و گردنه پیازک به سبب ارتفاع زیاد و بهرهگیری کامل از نزولات آسمانی، مانند دیگر مناطق دشت لار پوشش گیاهی انبوه و متنوعی دارد و هرساله هزاران رأس دام عشایرِ مناطق قم و ورامین در آن نواحی تغذیه میکنند. • پازوکی طرودی، ناصر، دانشنامه تهران بزرگ، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «کوه و گردنه پیازک»، ص۶۰۸. ردههای این صفحه : دانشنامه تهران بزرگ | کوه های تهران
|
||||||||||||||||||||||||||||||
