|
| ||||||||||||||||||||||
کوشککگردن، کوه \ kūh-e kūškak-gardan \، کوه و گردنهای در شرق روستای جیرود و رودخانه جاجرود است که راه قدیمی میگون به شمشک از آن میگذشت. این مسیر از دره خربزدره، دامنه غربی کوه آبک و کوه پینَسوم عبور میکرد و سپس وارد دره جوزدارگشون شده و به جیرود میرسید. نقطهای که مسیر به خطالرأس کوههای صخرهای میرسید، توسط اهالی «کوشککگردن» نامیده میشد. در این محل بقایایی از یک اتاق وجود دارد که در زمستان به عنوان پناهگاه استفاده میشد و نام کوشکک احتمالاً به معنای «کوشک کوچک» اشاره دارد. کوه کوشکک گردن نام کوه، نیز دره و گردنهای در شرق روستای جیرود و رودخانه جاجرود، حدفاصل محدوده میگون و شمشک. درگذشته، راه ارتباطی میگون به شمشک از مجاورت دره خربزدره آغاز میشد و از فراز صخرههای سنگی و دامنه غربی کوه آبک و کوه پینَسوم با ارتفاع متوسط ۸۰۰‘۲ متر از سطح دریا میگذشت، وارد دره جوزدارگشون میشد و پس از طی مسیر سرازیری نسبتاً تندی، به جیرود میرسید. نقطهای را که این جاده پس از طی مسیر سربالایی به خطالرأس کوههای صخرهای میرسید و سپس سرازیر میشد، اهالی روستاهای اطراف «کوشککگردن» مینامیدند. «گردن» در فرهنگ عامیانه محلی مترادف گردنه، کُتل و کدوک است. اطلاق کلمه کوشکک به این گردنه شاید به سبب صخرهای و سختگذر بودن آن و نیز برای بیان عظمتش بوده است. در مجاورت این راه در خطالرأس کوه، بقایای اندکی از بنای اتاقی دیده میشود که در زمستان به عنوان پناهگاه از آن استفاده میشد. شاید واژه کوشکک به معنای کوشک و قصر کوچک در اشاره به این اتاق به کار رفته که اهمیت بسیاری برای نجات جان مسافران گذری داشته است. • پازوکی طرودی، ناصر، دانشنامه تهران بزرگ، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «کوه کوشکک گردن»، ص۱۳۳۸. ردههای این صفحه : دانشنامه تهران بزرگ | کوه های تهران
|
||||||||||||||||||||||
