• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أَفْصَحُ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



منبع: مرتبط

اَفْصَحُ: (هُوَ اَفْصَحُ مِنِّی لِسَاناً)
«اَفْصَحُ» از مادّه‌ «فصح» در اصل به معنای خالص بودن چیزی است؛ و به سخن خالص و گویا که خالی از هر گونه حشو و زوائد باشد، فصیح گفته می‌شود.



(وَأَخِي هَارُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّي لِسَانًا فَأَرْسِلْهُ مَعِيَ رِدْءًا يُصَدِّقُنِي إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ) (و برادرم‌هارون زبانش از من فصیح‌تر است؛ او را همراه من بفرست تا یاور من باشد و مرا تصدیق کند؛ زیرا می‌ترسم مرا تکذیب کنند.» ).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. قصص/سوره۲۸، آیه۳۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۳۷.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۹۹.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۶، ص۹۱.    
۵. قصص/سوره۲۸، آیه۳۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۸۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۴۷.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۳۴.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۹۶.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۹۴.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَفْصَحُ»، ص۵۸.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره قصص | لغات قرآن




جعبه ابزار