أَکْنَان (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اَکْنَان: (مِنَ الْجِبالِ اَکْنَاناً)«اَکْنَان» جمع
«کِنّ» (بر وزن جنّ) به معنای وسیله پوشش و حفظ و نگهداری است و به همین جهت به مخفیگاه‌ها و غارها و پناهگاه‌هایی که در کوه‌ها وجود دارد،
«اَکْنَان» گفته می‌شود.
(وَ اللّهُ جَعَلَ لَكُم مِّمَّا خَلَقَ ظِلاَلًا وَ جَعَلَ لَكُم مِّنَ الْجِبَالِ أَكْنَانًا وَ جَعَلَ لَكُمْ سَرَابِيلَ تَقِيكُمُ الْحَرَّ وَ سَرَابِيلَ تَقِيكُم بَأْسَكُمْ كَذَلِكَ يُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْلِمُونَ) (و نيز
خداوند از آنچه آفريده است سايه‌هايى براى شما قرار داده؛ و از كوهها پناهگاههايى؛ و براى شما پوشش هايى آفريده، كه شما را از گرما و سرما حفظ مى كند؛ و پوشش‌هايى كه به هنگام جنگ، حافظ شماست؛ اين گونه نعمتش را بر شما كامل مى‌كند، شايد تسليم فرمان او شويد. ).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه كن به معناى چيزى است كه با آن چيز ديگرى پوشيده شود حتى پيراهن هم براى كسى كه آن را مى‌پوشد كن است و مقصود از كن كوهها و غارها و دخمه‌هاى آن است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَکْنَان»، ص۶۲.
