• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أُقِّتَتْ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: أُقِّتَتْ (لغات‌قرآن)
منبع: مرتبط

اُقِّتَتْ: (اِذَا الرُّسُلُ اُقِّتَتْ)
[۱] مرسلات/سوره۷۷، آیه۱۱.    

«اُقِّتَتْ» در اصل‌ «وُقّتت» از مادّه‌ «وقت» بوده که واو مضموم آن تبدیل به همزه شده و به معنای‌ «توقیت وقت»
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۷۹.    
برای رسولان پروردگار است
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۲۷.    
و این نیز معلوم است که‌ «وقت» برای خود آنها تعیین نمی‌شود، بلکه برای عمل آنها یعنی شهادتشان تعیین می‌گردد؛ و لذا گفته‌اند آیه محذوفی دارد.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۴۰۱.    



{{(آیه):}}
[۵] مرسلات/سوره۷۷، آیه۱۱.    
(و در آن هنگام که برای پیامبران به منظور ادای شهادت تعیین وقت شود).
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۰.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۲۴۰.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۴۹.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۲۰۰.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۲۹.    
)

۱. ↑ مرسلات/سوره۷۷، آیه۱۱.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۷۹.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۲۷.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۴۰۱.    
۵. ↑ مرسلات/سوره۷۷، آیه۱۱.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۰.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۲۴۰.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۴۹.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۲۰۰.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۲۹.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أُقِّتَتْ»، ص۵۹.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره مرسلات | لغات قرآن
جعبه ابزار