إقتراف (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اقتراف: (مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً)«اقتراف» در جمله:
وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِیْها حُسْناً: «هر کس حسنه‌ای را کسب کند، ما بر حسن آن می‌افزاییم» در اصل از
«قرف» (بر وزن حرف) به معنای کندن پوست اضافی از درخت یا پوست‌های اضافی از زخم است که گاه مایه پیراستن و بهبودی می‌گردد. این کلمه بعداً در اکتساب به کار رفته، اعم از این که اکتساب خوبی باشد یا بدی؛ ولی به گفته
«راغب»، این واژه در بدی‌ها بیش از خوبی‌ها به کار می‌رود
(هر چند در آیه مورد بحث در خوبی‌ها به کار رفته)؛ لذا ضرب المثلی در عرب معروف است که می‌گویند:
اَلْاِعْتِرافُ یُزِیْلُ الاقْتِرافُ: «اعتراف به گناه، گناه را از بین می‌برد».
جالب این که، در بعضی از تفاسیر از
«ابن عباس» و یکی دیگر از مفسران نخستین به نام
«سدّی» نقل شده، که منظور از
«اقتراف حسنة» در آیه شریفه، مودّت آل محمّد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است.
(ذَلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَمَن يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ) (این همان چیزی است که خداوند بندگانش را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند به آن نوید می‌دهد. بگو: «من هیچگونه اجر و پاداشی از شما بر این دعوت درخواست نمی‌کنم جز دوست داشتن نزدیکانم
بیتم ؛ و هر کس کار نیکی انجام دهد، بر نیکی‌اش می‌افزاییم؛ چرا که خداوند آمرزنده و قدردان است» ).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «إقتراف»، ص۶۰.
