إِنْتَثَرَتْ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اِنْتَثَرَتْ: (وَاِذَا الْکَواکِبُ انْتَثَرَتْ) «اِنْتَثَرَتْ» در اصل از مادّه
«نثر» (بر وزن نصر) به معنای پراکنده ساختن و
«انتثار» به معنای پراکنده شدن؛ و از آنجا که پراکنده شدن ستارگان (همانند گردن‌بندی که رشته آن گسیخته باشد) سبب می‌شود هر کدام در گوشه‌ای بیفتد، بسیاری از
مفسران آن را به معنای سقوط ستارگان تفسیر کرده‌اند، و این لازمه معنای پراکندگی است.
(وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ) (و آن زمان كه ستارگان پراكنده شوند و فرو ريزند)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: يعنى روزى كه ستارگان هر يك مدار خود را رها كرده، درهم و برهم مى‌شوند. در حقيقت در اين
آیه ستارگان را به گردن‌بندى از مرواريد تشبيه كرده كه دانه‌هاى ريز و درشتش را با نظمى معين چيده و به نخ كشيده باشند ناگهان رشته‌اش پاره شود و دانه‌ها درهم و برهم و متفرق شوند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «إِنْتَثَرَتْ»، ص۷۶.
