احترام بهشتیان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ره یافتگان به
بهشت همواره با
سلام و درود و
احترام مخاطب
خداوند و فرشتگان و
اهل اعراف هستند.
قیل ادخل الجنة قال یــلیت قومی یعلمون• بما غفر لی ربی وجعلنی من المکرمین.
«سرانجام او را
شهید کردند و) به او گفته شد وارد
بهشت شو گفت ای کاش
قوم من می‌دانستند. که پروردگارم مرا آمرزیده و از گرامی داشتگان قرار داده است».
ای کاش می‌دانستند که (پروردگارم مرا مشمول آمرزش و
عفو خویش قرار داد و در صف گرامیان جای داد) (بما غفر لی ربی و جعلنی من المکرمین). ای کاش چشم حق‌بینی داشتند، چشمی که با حجاب‌های ضخیم و سنگین جهان مادی محجوب نگردد، و آنچه را در پشت این پرده است ببینند یعنی تا این‌همه
نعمت و اکرام و
احترام خدا را بنگرند و بدانند در مقابل اهانت‌های آنها خداوند چه لطفی در
حق من فرموده است، ای کاش می‌دیدند و
ایمان می‌آوردند اما افسوس! در
حدیث آمده است که
پیغمبر گرامی
اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فرمود: انه نصح لهم فی حیاته و بعد موته (این مرد با ایمان هم در حال
حیات خود خیر خواه قوم خویش بود و هم بعد از
مرگ آرزوی
هدایت آنها را داشت).
فوکه وهم مکرمون• فی جنت النعیم.
«میوه‌های گوناگون پر ارزش، و آنها مورد احترامند. در باغ‌های پرنعمت بهشت».
سپس به بیان نعمت‌های دیگر پرداخته، و قبل از هر چیز از نعمت‌های بهشتی نام می‌برد آنهم نعمت‌هائی که با نهایت احترام به بهشتیان داده می‌شود، می‌گوید: برای آنها میوه‌های رنگارنگ است (فواکه). و آنها گرامی و مکرمند (و هم مکرمون). نه همچون حیواناتی که آذوقه در مقابل آنها می‌ریزند بلکه به صورت میهمان‌های عزیزی با نهایت
احترام از آنها پذیرائی می‌شود. از نعمت میوه‌های رنگارنگ و احترام و گرامیداشت که بگذریم سخن از جایگاه آنها به میان می‌آید، می‌فرماید: جایگاه آنها در باغ‌های سرسبز و پر نعمت بهشت است (فی جنات النعیم). هر نعمتی بخواهند در آنجا هست و هر چه
اراده کنند در برابر آنها حاضر است.
الا المصلین• اولـئک فی جنت مکرمون.
«مگر نمازگزاران. این افراد در باغ‌های بهشتی گرامیند».
در این آیه ذکر اوصاف انسان‌های شایسته به صورت یک استثنا ضمن بیان نه صفت از اوصاف بر جسته پرداخته، می‌گوید:
(مگر نمازگزاران) (الا المصلین). (همان نمازگزارانی که نمازهای خود را تداوم می‌بخشند) (الذین هم علی صلاتهم دائمون).
این نخستین ویژگی آنهاست که ارتباط مستمر با درگاه پروردگار متعال دارند، و این ارتباط از طریق
نماز تاءمین می‌گردد، نمازی که
انسان را از فحشاء و منکر باز می‌دارد، نمازی که روح و جان انسان را پرورش می‌دهد، و او را همواره به یاد خدا می‌دارد، و این توجه مستمر مانع از
غفلت و غرور، و فرو رفتن در دریای شهوات، و اسارت در چنگال شیطان و
هوای نفس می‌شود. بدیهی است منظور از مداومت بر
نماز این نیست که همیشه در حال نماز باشند، بلکه منظور این است در اوقات معین نماز را انجام می‌دهند. در اینجا در یک جمله کوتاه و پر معنی می‌فرماید: (کسانی که دارای این صفاتند در باغ‌های بهشت جای دارند و از هر نظر گرامی داشته می‌شوند) (اولئک فی جنات مکرمون).
چرا گرامی نباشند؟ در حالی که میهمان‌های خدا هستند، و خداوند قادر و رحمان تمام وسائل پذیرائی را برای آنها فراهم ساخته است، و در
حقیقت این دو تعبیر (جنات) و (مکرمون) اشاره به نعمت‌های مادی و معنوی است که شامل حال این گروه است.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «احترام بهشتیان».
