اداء
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اداء انجام عمل عبادى در وقت خود را گویند.
اين واژه در
فقه به معناى لغوى آن يعنى
مطلق انجام عمل نيز به کار مى‌رود، امّا ادا مقابل
قضا، اصطلاحى فقهى و به معناى انجام عبادت‌هاى با وقت معيّن در داخل وقت است
و در باب‌هاى
طهارت،
صلات و
صوم به کار رفته است.
انجام عبادت‌هاى داراى وقت معيّن اعم از
واجب و
مستحب همچون
نمازهاى شبانه
روزى يا
نافله آن‌ها و
روزه ماه رمضان در داخل وقت خود، ادا محسوب مى‌شود، و در خارج از وقت، قضا مى‌باشد.
نمازى که يک
رکعت آن در داخل وقت و ديگر رکعات آن به دليل تنگى وقت در خارج وقت خوانده شود،
نماز ادا محسوب مى‌شود.
کتاب «فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام» جلد۱ صفحه ۳۱۷-۳۱۸؛ تالیف شده توسط جمعی از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمی شاهرودی.
