ادّله شرعی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دلایل ثابت کننده حکم شرعی صادر شده از سوی شارع مقدّس را ادله شرعی می گویند.
ادله شرعی، مقابل
عقل (
دلیل) بوده و به ادله ای گفته می شود که منسوب به
شارع و مورد تأیید وی می باشند؛ به بیان دیگر ، هر آن چه که از
شارع مقدس صادر شود و بر
حکم شرعی دلالت نماید ، ادله شرعی نامیده می شود ، مثل :
کتاب و
سنت ( قول ، فعل و
تقریر معصوم « ع » ). گاهی مراد از دلیل ،
اماره است که مقابل
اصل عملی می باشد و گاهی منظور از آن ، قیاسی است که از صغری و کبری تشکیل شده است .
صدر، محمدباقر، دروس فى علم الاصول، ج۱، ص۷۳.
اصطلاحات الاصول، ج۱،ص۱۳۴.
محقق داماد، مصطفي، مباحثى ازاصول فقه، ج۲، ص۱۱۶.
صدر، محمدباقر، جواهرالاصول، ص۱۷۷.
مشكيني، علي، تحريرالمعالم، ص۱۵۵.
مكارم شيرازي، ناصر، انوارالاصول، ج۲، ص۳۱۷.
اصول الفقه، ج۱، ص۱۸۸.
الرافد فی علم الاصول، ج۱، ص۳۳.
قوانین الاصول، ج۲، ص۵.
اصفهاني، محمد حسين، بحوث فى الاصول، ج۳، ص۵.
صدر، محمدباقر، بحوث فى علم الاصول، ج۴، ص۱۱۹.
رشتي، حبيب الله بن محمد علي، بدايع الافكار، ص۱۴.
سجادي، جعفر، فرهنگ معارف اسلامى، ج۱، ص۱۲۲-۱۲۳.
عزيز برزنجي، عبداللطيف عبدالله، التعارض و الترجيح بين الادلة الشرعية، ج۱، ص۱۳۰-۱۳۱.
رشتي، حبيب الله بن محمد علي، بدايع الافكار، ص۱۵.
شاطبي، ابراهيم بن موسي، الموافقات فى اصول الشريعة، ج۲، ص۳.
سبحاني، جعفر، الرسائل الاربع قواعد اصولية وفقهية، ج۱، ص۵-۷.
خميني، روح الله، تهذيب الاصول، ج۲، ص۵.
نائيني، محمدحسين، اجودالتقريرات، ج۲، ص۱۱۴.
زحيلي، وهبه، الوجيزفى اصول الفقه، ص۲۲.
قدسي مهر، خليل، الفروق المهمة فى الاصول الفقهية، ص۷۴.
اصفهاني، محمدحسين، الفصول الغروية فى الاصول الفقهية، ص۲۴۰و۲۹۹.
مطهري، مرتضي، آشنايى با علوم اسلامى، ج۳، ص۵۰.
سایت مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
