• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اصالت حقیقت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


حمل کلام بر معنای حقیقی، هنگام شک در مراد متکلّم می باشد.

فهرست مندرجات

۱ - مفهوم اصالت حقیقت

اصالت حقیقت، از مهم‌ترین اصول لفظی بوده و کاربرد آن در جایی است که معنای حقیقی و مجازی لفظ معلوم باشد، اما مراد متکلم مشخص نباشد؛ یعنی معلوم نباشد لفظ را در معنای حقیقی آن به کار برده یا در معنای مجازی آن؛ البته این در جایی است که قرینه‌ای هم به نظر نرسد
[۱] مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص۱۳۹.    
[۲] رشتی، حبیب الله بن محمد علی، بدایع الافکار، ص۸۹.    
و فقط احتمال وجود آن باشد. در این صورت، عقلا می‌گویند: اصل هنگام شک در مراد متکلم، حمل کلام وی بر معنای حقیقی آن است و یا به بیان دیگر، اصل در استعمال، حقیقت است.
[۳] سبحانی تبریزی، جعفر، الموجز فی اصول الفقه، ص۲۷.    
[۴] مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۵۷.    
[۵] طباطبایی حکیم، محمد تقی، الاصول العامة للفقه المقارن، ص (۲۳۳- ۲۳۲).    

برای مثال، اگر شخصی بگوید: «این خانه را در برابر آن ماشین به تملیک تو در می‌آورم» و مخاطب شک کند که آیا مراد او عقد بیع است یا عقد صلح ، در نزد عقلا کلام او بر اراده عقد بیع حمل می‌شود، چون تملیک ، حقیقت در بیع است.
برخی از اصولیون معتقدند اصول وجودی ، مثل اصالت حقیقت، به اصالت ظهور بر می‌گردد.
[۶] حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۳، ص۱۶۵.    
[۷] رشاد، محمد، اصول فقه، ص۲۰.
[۸] سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج۱، ص۲۰۷.
[۹] سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج۱، ص۲۱۶.
[۱۰] فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۴، ص۴۰۸.
[۱۱] فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۲، ص۲۵۸.




جعبه ابزار