اطلاق مصدر بر فاعل
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اطلاق
مصدر
بر
فاعل
به ذکر صیغه مصدر و
اراده
اسم فاعل
اطلاق میشود و از اقسام مجاز لغوی میباشد.
فهرست مندرجات
۱ - تعریف
۲ - مثال
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - تعریف
[
ویرایش
]
استعمال مصدر به جای اسم فاعل، یکی از انواع
مجاز لغوی
است؛
۲ - مثال
[
ویرایش
]
مانند: (وعلی الله قصد السبیل ومنها جآئر ولو شاء لهداکم اجمعین)؛ "و نمودن راه راست بر عهده خداست و برخی از آن(راهها) کژ است و اگر(خدا) میخواست مسلما همه شما را هدایت میکرد".
[۱]
نحل/سوره۱۶، آیه۹.
در این
آیه
، «
قصد
» مصدر و به معنای فاعل، و منظور «السبیل القاصد» است، به دلیل مقابله آن با (ومنها جآئر).
[۲]
سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۲۸.
[۳]
کمالی دزفولی، علی، ۱۲۹۲ -، قرآن ثقل اکبر، ص۳۰۹.
۳ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
نحل/سوره۱۶، آیه۹.
۲.
↑
سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۲۸.
۳.
↑
کمالی دزفولی، علی، ۱۲۹۲ -، قرآن ثقل اکبر، ص۳۰۹.
۴ - منبع
[
ویرایش
]
فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«اطلاق مصدر بر فاعل».
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری