مصدر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اسم دلالت کننده بر
حَدَث را مصدر گویند.
مصدر، اسمی است که بر حدث
دلالت می‌کند، و به نظر
مشهور علمای نحو،
فعل از آن گرفته می‌شود (
اصل کلام است).
مصدر هر فعلی همانند فعل خود عمل می‌کند؛ یعنی در صورتی که فعل آن لازم باشد، به
فاعل خود اضافه می‌شود و اگر فعل آن متعدی باشد به فاعل اضافه شده و مفعول آن منصوب خوانده می‌شود، مثل: «عجبت من ضرب زید بکرا».
در
علم اصول از مصدر در مباحثی هم چون
وضع و
مشتق،
بحث می‌شود.
وضع مصدر.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «مصدر».
