امانتداری در معامله (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بر اساس
آیات قرآن امانتداری در
معامله و طلب
طلبکار به عنوان یک
امانت، ذکر شده که
خیانت در آن،
گناه بزرگى است.
لزوم امانتداری در معاملات و مبادلات اقتصادی: «وان کنتم علی سفر ولم تجدوا کاتبا فر هان مقبوضة فان امن بعضکم بعضا فلیؤد الذی اؤتمن امانته ولیتق اللـه ر به ولا تکتموا الشهادة ومن یکتمها فانه آثم قلبه واللـه بما تعملون علیم: و اگر در
سفر بودید، و نویسنده‌ای نیافتید، گروگان بگیرید! (گروگانی که در اختیار
طلبکار قرار گیرد.) و اگر به یکدیگر اطمینان (کامل) داشته باشید، (گروگان لازم نیست، و) باید کسی که امین شمرده شده (و بدون گروگان، چیزی از دیگری گرفته)، امانت (و بدهی خود را بموقع) بپردازد؛ و از خدایی که پروردگار اوست. بپرهیزد! و
شهادت را کتمان نکنید! و هر کس آن را
کتمان کند، قلبش گناهکار است. و
خداوند ، به آنچه انجام می‌دهید، داناست.»
گر چه از ظاهر
آیه در بدو نظر چنین استفاده مى شود که
تشریع قانون رهن مخصوص سفر است ، ولى با توجه به جمله و لم تجدوا کاتبا (نویسنده اى پیدا نکنید) به خوبى استفاده مى شود که منظور مواردى است که تنظیم کننده سند پیدا نشود، بنابراین هر گاه در
وطن هم دسترسى به تنظیم کننده سند، کار مشکلى باشد، اکتفا کردن به گروگان مانعى ندارد، هدف این است که معاملات بر پایه و اساس محکمى باشد خواه اطمینان از نظر تنظیم سند و گرفتن
شاهد حاصل شود یا از طریق رهن و گروگان .در تفاسیر اهل بیت (علیهمالسلام ) نیز به این
حقیقت اشاره شده از جمله در منابع معروف
حدیث شیعه و همچنین
اهل سنت آمده است که
پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم )
زره خود را در
مدینه به عنوان گروگان نزد شخص غیر مسلمانى گذاشت و مبلغى به عنوان
وام از او گرفت.در اینجا طلب طلبکار به عنوان یک امانت ، ذکر شده که خیانت در آن ، گناه بزرگى است .
کلمه رهان به معناى مالى است که به گرو گیرند.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «امانتداری در معامله (قرآن)».
