نخستین شمارههای باباشمل از لحاظ روش و محتوا با بسیاری از جراید آن زمان تفاوت چندانی نداشت.
فکاههها سطحی و تصویرها اقتباس از نشریات خارجی بود، ولی پس از یکی دو ماه به عنوان نشریهای انتقادی ـ اجتماعی به سبکی خاصِ خود دست یافت.
روی جلد هر شماره طرحی از بهرام داوریچاپ میشد و مطالبی که در گذشته صورت نامنظم و پراکنده داشت، عنوان ثابت و جای مشخص یافت.
«درد دل باباشمل»، نخستین مطلب نشریه، و تقریباً نوعی سرمقاله بود.
«صفحه مجلس» درباره مجلس شورا و نمایندگان، «روزنامه ها» بررسی جراید کشور، و «می گویند» بخش شایعاتسیاسی و اجتماعی جاری بود.
تغییر و تحولات روزانه احزاب و گروهبندیهای سیاسیکشور، که از نظر باباشمل چیزی جز مجموعهای از شرکتهای تجاری و بنگاههایکارگشایی نبود، از جمله مطالبی بود که در ستونی با عنوان «بورس» به طور مرتب چاپ میشد.
دوره اول باباشمل، پس از انتشار ۱۲۳ شماره، در ۱۲ مهر ۱۳۲۴ پایان یافت.
شماره اول از دوره دوم (شماره مسلسل ۱۲۴)، در ۲۹ مهر ۱۳۲۶ با اشاره به سفرمدیر روزنامه و بازگشت او منتشر شد.
در این دوره جز تغییرات مختصری در نام برخی از ستونهای ثابت، دگرگونی چندانی در روش و سیاق کلّی آن دیده نمیشود.
عمر این دوره نیز کوتاه بود و پس از چندماه برای همیشه تعطیل شد.
باباشمل (نام مستعار مدیر نشریه) در شماره مسلسل ۱۵۰، ۲۰ اسفند ۱۳۲۶، که آخرین شماره بود، تنها اندوخته چند سال فعالیت مطبوعاتی خود را «کینهدشمنان و رنجشدوستان» ذکر کرده میافزاید: «با همین شماره سال پنجم و دوره دوم نامه باباشمل سپری شد و مرا نیز صبر و توانایی سر آمد».
باباشمل به عنوان نشریهای انتقادی از شهرت و تأثیر شایانی برخوردار بود.
لحن آن همیشه آمیخته به هجو و طنز نبود و اگر مصالح جدی کشور به میان میآمدـ مثل تأثیرات جنگ جهانی دوم در کشور و تصرفآذربایجان (۱۳۲۴ـ ۱۳۲۵ ش) ـ گاه لحنش جدی و صریح میشد.
در سرلوحه آن این جمله «نامهای است مستقل و منتسب به هیچ حزب و اتحادیه و جمعیتی نیست» درج میشد و به ظاهر چنین نیز بود و در انتقاد از کاستیها و مفاسدحکومت از هیچ گروه و مسلکی پروا نداشت.
شاید به اعتبار همین روشِ نشریه بود که مدیر آن در جریان انتخابات دوره چهاردهم مجلس با انتشار اوراق تبلیغاتی از مردمتهران خواست که «باباشمل
[۳] "نامه باباشمل و گردونه پیشکشی "، آینده، سال ۱۲، ش ۹ـ۱۰ (آذرـ دی ۱۳۶۵).
بسیاری از وقایعسیاسی و اجتماعی آن دوره در روزنامه باباشمل منعکس شده است و ازاینرو ارزش تاریخی نیز دارد.
منابع :
(۱) باباشمل، دوره۱، ش ۱ـ ۱۲۳، ۲۵ فروردین ۱۳۲۲ـ ۱۲ مهر ۱۳۲۴، دوره ۲، ش ۱۲۴ـ ۱۵۰، ۲۹ مهر ۱۳۲۶ ـ ۲۰ اسفند ۱۳۲۶.
(۲) رضا گنجهای، "نامه باباشمل و گردونه پیشکشی "، آینده، سال ۱۲، ش ۹ـ۱۰ (آذرـ دی ۱۳۶۵).
(۳) مهدی مجتهدی، رجال آذربایجان در عصر مشروطیت، تهران ۱۳۲۷ ش.
(۴) محمود نفیسی، "باباشمل "، تحقیقات روزنامهنگاری، دوره ۴، ش ۱۵ (فروردین و اردیبهشت ۱۳۴۸)، ص ۴۷ـ۴۹.