• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بصبصه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



صبصه: بلند کردن انگشت سبّابه به طرف آسمان و حرکت دادن آن هنگام دعا.




عنوان یاد شده به مناسبت در باب صلاة به کار رفته است.



در روایات براى دعا کننده، حالات مختلفى همچون حالت شوق، خوف، تضرع و ابتهال ذکر شده که متناسب با هر حالت براى دست و انگشتان، شکل و حالت خاصّى بیان شده که حالت «بصبصه» از جمله ی آنها است.



بصبصه در اصل به معناى حرکت دم سگ در حالت طمع یا خوف، به کار رفته است.



دعا کننده‌اى که بین خوف و رجا است متناسب با حال خود انگشتان سبّابه (انگشت شهادت) را به طرف آسمان بلند کرده و حرکت مى‌دهد.



بصبصه هنگام دعا، مستحب است. و



 
۱. وسائل الشیعة،ج ۷، ص ۴۸    
۲. وسائل الشیعة،ج ۷، ص ۵۰    
۳. جواهر الکلام،ج ۱۰، ص ۳۷۰    




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج‌۲، ص۱۱۱    



جعبه ابزار