بغض مسیحیان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
به دلیل آنکه مسیحیان اندرزها و تذکرهای
خداوند را به فراموشی سپردند گرفتار بغض و کینه دایمی شدند.
کینه دایمی مسیحیان با یکدیگر تا روز
قیامت :
«و من الذین قالوا انا نصـری... فاغرینا بینهم العداوة والبغضآء الی یوم القیـمة...» «و از کسانی که گفتند ما نصرانی هستیم... و ما (هم) تا روز قیامت میانشان دشمنی و کینه افکندیم...»
ایجاد بغض همیشگی میان مسیحیان از سوی خداوند،
کیفر نقض پیمان و فراموشی تذکارهای الهی:
«و من الذین قالوا انا نصـری اخذنا میثـقهم فنسوا حظا مما ذکروا به فاغرینا بینهم العداوة والبغضآء الی یوم القیـمة...» «و از کسانی که گفتند ما نصرانی هستیم از ایشان (نیز) پیمان گرفتیم و (لی) بخشی از آنچه را بدان اندرز داده شده بودند فراموش کردند و ما (هم) تا روز قیامت میانشان دشمنی و کینه افکندیم...»
عیسی بن مریم علیه‌السّلام پیغمبر رحمت بود و مردم را به صلح و صفا می‌خواند، و تشویقشان می‌کرد به اینکه نسبت به آخرت اشراف و توجه کامل داشته و از لذائذ دنیا و زخارف دلفریب آن اعراض کنند و نهیشان می‌کرد از اینکه بر سر دنیا این کالای پست" و غرض ادنی" تکالب کنند، یعنی مانند درندگان بر سر یک شکار پنجه به روی هم بکشند... لیکن پیروانش عکس العمل بر خلاف، از خود نشان داده و مواعظ و تذکرات آن جناب را از یاد بردند و چون چنین کردند خدای عزّوجلّ به جای سلم و صفا کینه و دشمنی را در دلهاشان ثابت کرد، و به جای برادری و دوستی که عیسی علیه‌السّلام آنان را به آن می‌خواند، دشمنی و کینه توزی را در دلهاشان مستقر نمود و در باره آنان فرمود: " فنسوا حظا مما ذکروا به فاغرینا بینهم العداوة و البغضاء الی یوم القیامة.
و این عداوت و بغضا که خدای تعالی نام برده جزء ملکات راسخه امت‌های مسیحی شده و در دل آنها ثابت و پایدار گردیده است، هم چنان که آتش
آخرت هم سرنوشت حتمی آنها است و از آن مفری ندارند، هر چه بخواهند از غمی از غمهای آن رها شوند دوباره به آن اندوه برگردانده می‌شوند و به ایشان گفته می‌شود بچشید عذاب حریق و سوزنده را.
شکستن پیمان الهی و فراموشی تذکارهای خداوند، زمینه کینه میان
یهود و
نصارا :
«و من الذین قالوا انا نصـری اخذنا میثـقهم فنسوا حظا مما ذکروا به فاغرینا بینهم العداوة والبغضآء الی یوم القیـمة وسوف ینبئهم الله بما کانوا یصنعون.» «و از کسانی که گفتند ما نصرانی هستیم از ایشان (نیز) پیمان گرفتیم و (لی) بخشی از آنچه را بدان اندرز داده شده بودند فراموش کردند و ما (هم) تا روز قیامت میانشان دشمنی و کینه افکندیم و به زودی خدا آنان را از آنچه می‌کرده‌اند (و می‌ساخته‌اند] خبر می‌دهد.» (یک احتمال این است که مقصود از «بینهم» یهود و نصارا باشند.)
آنها نیز با خدا پیمان بسته بودند که از حقیقت
توحید منحرف نشوند و دستورات الهی را بدست فراموشی نسپارند و نشانه‌های آخرین
پیامبر را کتمان نکنند، ولی آنها نیز به همان سرنوشت یهود گرفتار شدند، با این تفاوت که
قرآن در مورد یهود می‌گوید: تنها عده کمی از آنان پاک و حق شناس بودند ولی در باره نصاری می‌گوید: جمعی از آنان منحرف شدند، از این تعبیر روشن می‌شود که منحرفان یهود بیشتر از منحرفان نصاری بوده‌اند. سپس قرآن نتیجه اعمال مسیحیان را چنین شرح می‌دهد که به جرم اعمالشان تا دامنه قیامت در میان آنها عداوت و دشمنی افکندیم.
(فاغرینا بینهم العداوة و البغضاء الی یوم القیامة).
و مجازات دیگر آنها که در آخرین جمله آیه به آن اشاره شده این است که" در آینده خداوند نتائج اعمال آنها را به آنها خبر خواهد داد و عملا با چشم خود خواهند دید".
(و سوف ینبئهم الله بما کانوا یصنعون).
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بغض مسیحیان».
