• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بهبهانی (شاگردان)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


علامه وحید بهبهانی افزون بر پاسخ گویى و نقد مبانی اخباریون، شاگردان ارزشمند و بزرگى را تحویل جامعه اسلامی داد که پس از رحلت ایشان در سال ۱۲۰۶، خطّ فکرى استاد را با مهارت تمام ادامه دادند که مهم ترین آنان عبارتند از:



۱. ملا مهدی نراقی (م ۱۲۰۹) نویسنده کتاب معتمد الشیعة فی احکام الشریعة.
[۱] ر.ک: روضات الجنّات، ج ۷، ص ۲۰۳-۲۰۰ ; اعیان الشیعه، ج ۱۰، ص ۱۴۳.


۲. سید محمدمهدی بحرالعلوم (م ۱۲۱۲) مؤلّف کتاب الفوائد الرجالیة.
[۲] ر.ک: روضات الجنّات، ج ۷، ص ۲۰۹-۲۰۳ ; اعیان الشیعه،ج ۱۰، ص ۱۶۰-۱۵۸.


۳. شیخ ابوعلی حائری (م ۱۲۱۶) مؤلّف کتاب منتهی المقال.
[۳] ر.ک: اعیان الشیعه، ج ۹، ص ۱۲۴; الکنى و الالقاب، ج ۱، ص ۱۲۴ ; منتهى المقال، ج ۱، مقدّمه تحقیق مؤسّسه آل البیت(علیهم السلام).


۴. شیخ جعفر کاشف الغطا (م ۱۲۲۷) مؤلّف کتاب کشف الغطا.
[۴] ر.ک: روضات الجنّات، ج ۲، ص ۲۰۶-۲۰۰; طبقات اعلام الشیعه، ج ۱، ص ۲۵۲-۲۴۸; اعیان الشیعه، ج ۴، ص ۱۰۶-۹۹ ; الکنى و الالقاب، ج ۳، ص ۱۰۴-۱۰۱.


۵. میرزا ابوالقاسم قمی (م ۱۲۳۱) مؤلّف کتاب غنائم الایام و جامع الشتات.
[۵] ر.ک: روضات الجنّات، ج ۵، ص ۳۸۰-۳۶۹; طبقات اعلام الشیعه، ج ۱، ص ۵۴-۵۲ ; اعیان الشیعه، ج ۲، ص ۴۱۳-۴۱۱.


۶. سید علی طباطبایی (م ۱۲۳۱) پدیدآورنده موسوعه فقهی ریاض المسائل.
[۶] ر.ک: روضات الجنّات، ج ۴، ص ۴۰۶-۳۹۹; اعیان الشیعه، ج ۸، ص ۳۱۵-۳۱۴ ; ریاض المسائل، ج ۱، مقدّمه، تحقیق مؤسّسه آل البیت(علیهم السلام).


۷. سید جواد عاملی (م ۱۲۲۶) مؤلّف موسوعه فقهی مفتاح الکرامة.
[۷] ر.ک: روضات الجنّات، ج ۲، ص ۲۱۷-۲۱۶ ; طبقات اعلام الشیعه، ج ۱، ص ۲۸۹-۲۸۶.



جمعى دیگر از فقها ى بزرگ امامیه، شاگردان باواسطه محقق بهبهانی بودند; آنان نیز در واقع از شاگردان مدرسه آن فقیه نامدار محسوب مى شوند; مانند:

۱. ملا احمد نراقی (م ۱۲۴۵) نویسنده کتاب مستند الشیعة.
[۸] ر.ک: روضات الجنّات، ج ۱، ص ۹۹-۹۵; طبقات اعلام الشیعه، ج ۱، ص ۱۱۶ ; اعیان الشیعه، ج ۳، ص ۱۸۴-۱۸۳.


۲. شیخ محمدحسن نجفی (معروف به صاحب جواهر) (م ۱۲۶۶) نویسنده موسوعه عظیم و بى نظیر فقهى جواهر الکلام که در ۴۳ جلد منتشر شده است.
[۹] ر.ک: طبقات اعلام الشیعه، ج ۱، ص ۳۱۴-۳۱۰; اعیان الشیعه، ج ۹، ص ۱۵۰-۱۴۹ ; جواهر الکلام، ج ۱، مقدّمه تحقیق به قلم شیخ محمّدرضا مظفر.



 
۱. ↑ ر.ک: روضات الجنّات، ج ۷، ص ۲۰۳-۲۰۰ ; اعیان الشیعه، ج ۱۰، ص ۱۴۳.
۲. ↑ ر.ک: روضات الجنّات، ج ۷، ص ۲۰۹-۲۰۳ ; اعیان الشیعه،ج ۱۰، ص ۱۶۰-۱۵۸.
۳. ↑ ر.ک: اعیان الشیعه، ج ۹، ص ۱۲۴; الکنى و الالقاب، ج ۱، ص ۱۲۴ ; منتهى المقال، ج ۱، مقدّمه تحقیق مؤسّسه آل البیت(علیهم السلام).
۴. ↑ ر.ک: روضات الجنّات، ج ۲، ص ۲۰۶-۲۰۰; طبقات اعلام الشیعه، ج ۱، ص ۲۵۲-۲۴۸; اعیان الشیعه، ج ۴، ص ۱۰۶-۹۹ ; الکنى و الالقاب، ج ۳، ص ۱۰۴-۱۰۱.
۵. ↑ ر.ک: روضات الجنّات، ج ۵، ص ۳۸۰-۳۶۹; طبقات اعلام الشیعه، ج ۱، ص ۵۴-۵۲ ; اعیان الشیعه، ج ۲، ص ۴۱۳-۴۱۱.
۶. ↑ ر.ک: روضات الجنّات، ج ۴، ص ۴۰۶-۳۹۹; اعیان الشیعه، ج ۸، ص ۳۱۵-۳۱۴ ; ریاض المسائل، ج ۱، مقدّمه، تحقیق مؤسّسه آل البیت(علیهم السلام).
۷. ↑ ر.ک: روضات الجنّات، ج ۲، ص ۲۱۷-۲۱۶ ; طبقات اعلام الشیعه، ج ۱، ص ۲۸۹-۲۸۶.
۸. ↑ ر.ک: روضات الجنّات، ج ۱، ص ۹۹-۹۵; طبقات اعلام الشیعه، ج ۱، ص ۱۱۶ ; اعیان الشیعه، ج ۳، ص ۱۸۴-۱۸۳.
۹. ↑ ر.ک: طبقات اعلام الشیعه، ج ۱، ص ۳۱۴-۳۱۰; اعیان الشیعه، ج ۹، ص ۱۵۰-۱۴۹ ; جواهر الکلام، ج ۱، مقدّمه تحقیق به قلم شیخ محمّدرضا مظفر.



آیة الله مکارم شیرازی،دائرة المعارف فقه مقارن،ج۱    



جعبه ابزار