علم قرائت از قدیم‌ترین علوم اسلامی و دارای منزلتی بس عظیم است؛ زیرا اولین آموزش صحابه از علوم دین، حفظ قرآن و قرائت آن بوده است. بنابراین، تاریخ علم قرائت قرآن هم زمان با نزول وحی آغاز می‌شود.
علم قرائت در تثبیت متن قرآن تاثیر بسزایی داشته است؛ حتی هنگامی که کتابت قرآن با الفبای عربی به عالی‌ترین درجه دقت خود رسید، این علم همچنان علت وجودی خود را حفظ کرد.
قرائت، مراحل گوناگونی از سر گذراند و سرانجام به صورت علمی مستقل و یکی از عرصه‌های گسترده مطالعات و تحقیقات نحوی و لغوی در آمد. قرائت، یکی از وجوه احتمالی نص قرآن است.
[۱]معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التمهید فی علوم القرآن، ج۲، ص۹.
[۲]فضلی، عبد الهادی، ۱۹۳۴-م، تاریخ قراءات قرآن کریم، ص(۲۱-۱۲۶) و۸.
[۳]جلالی نائینی، محمد رضا، ۱۲۹۱ - ۱۳۸۹، تاریخ جمع قرآن، ص۳۳۹.
[۴]طالقانی، عبد الوهاب، ۱۳۰۹ -، علوم قرآن و فهرست منابع، ج۱، ص۲۱۹.
